برای اولین بار دانشمندان ناسا نشانه‌هایی از تخریب منظومه‌ی شمسی را مشاهده کرده‌اند. در نتیجه‌ی این مشاهدات می‌توانیم تصویری واضح‌تر از انتهای عمر کره‌ی زمین بدست آوریم تا از آینده‌ی سیاره‌ای که بر روی آن زندگی می‌کنیم اطلاعات بیشتری داشته باشیم.
به نقل از زومیت، فضاپیمای کپلر در ماموریت جدید خود بقایایی از یک سیاره را در حال چرخش به دور یک ستاره‌ی مرده یا کوتوله‌ی سفید مشاهده کرده است. تکه‌های این سیاره در صورت فلکی یا سنبله با فاصله‌ی ۵۷۰ سال نوری از سیاره‌ی زمین قرار دارند.
ناسا برای اولین بار است که توانسته به این مشاهدات دست پیدا کند؛ بنابراین می‌توان این اتفاق را می‌توان نشان دهنده‌ی تخریب منظومه شمسی دانست.
روشنایی پرتوهای نور متساعد شده از یک ستاره خورشید مانند هر ۴ ساعت نیم کاسته می‌شوند. کارشناسان معتقدند با مطالعه‌ی دقیق‌تر این پدیده می‌توان به تصویری واضح‌تر از آینده‌ی سیاره‌ی زمین و ما انسان‌ها دست پیدا کنند. طبق ادعای مجله‌ی معتبر Nature پرتوهای نوری در هر بار مشاهده نزدیک به ۴۰ درصد کاهش پیدا می‌کنند که نشانه‌ای از حرکت مواد بر روی سطح ستاره است.
ستاره‌های مرده می‌توانند انرژی لازم برای از بین رفتن یک سیاره را فراهم کنند. سطح وسیعی از خورشید و دیگر ستاره‌ها از هیدروژن تشکیل شده است و انرژی خود را از هم‌جوشی هسته‌های هیدروژن به دست می‌آورند.
زمانیکه هیدروژن در سطح این ستاره‌ها به اتمام برسند، این ستاره‌ها به حجمی بزرگ‌تر تبدیل می‌شوند و در مرحله بعد با فروپاشی این حجم به اجسام کوچک‌تر متلاشی می‌شوند. این اجسام کوچک‌تر به نام کوتوله‌ی سفید شناخته می‌شود که از نیروی مغناطیسی قوی و در نتیجه جاذبه‌ی بالایی برخوردار هستند.
اگرچه عمر سیاره‌ی ما انسان‌ها در آینده‌ای نزدیک به پایان راه خود نمی‌رسد، با این حال این گزارش ما را از آینده‌ای اجتناب‌ناپذیر مطلع می‌سازد.
به نقل از زومیت، فضاپیمای کپلر در ماموریت جدید خود بقایایی از یک سیاره را در حال چرخش به دور یک ستاره‌ی مرده یا کوتوله‌ی سفید مشاهده کرده است. تکه‌های این سیاره در صورت فلکی یا سنبله با فاصله‌ی ۵۷۰ سال نوری از سیاره‌ی زمین قرار دارند.
ناسا برای اولین بار است که توانسته به این مشاهدات دست پیدا کند؛ بنابراین می‌توان این اتفاق را می‌توان نشان دهنده‌ی تخریب منظومه شمسی دانست.
روشنایی پرتوهای نور متساعد شده از یک ستاره خورشید مانند هر ۴ ساعت نیم کاسته می‌شوند. کارشناسان معتقدند با مطالعه‌ی دقیق‌تر این پدیده می‌توان به تصویری واضح‌تر از آینده‌ی سیاره‌ی زمین و ما انسان‌ها دست پیدا کنند. طبق ادعای مجله‌ی معتبر Nature پرتوهای نوری در هر بار مشاهده نزدیک به ۴۰ درصد کاهش پیدا می‌کنند که نشانه‌ای از حرکت مواد بر روی سطح ستاره است.
ستاره‌های مرده می‌توانند انرژی لازم برای از بین رفتن یک سیاره را فراهم کنند. سطح وسیعی از خورشید و دیگر ستاره‌ها از هیدروژن تشکیل شده است و انرژی خود را از هم‌جوشی هسته‌های هیدروژن به دست می‌آورند.
زمانیکه هیدروژن در سطح این ستاره‌ها به اتمام برسند، این ستاره‌ها به حجمی بزرگ‌تر تبدیل می‌شوند و در مرحله بعد با فروپاشی این حجم به اجسام کوچک‌تر متلاشی می‌شوند. این اجسام کوچک‌تر به نام کوتوله‌ی سفید شناخته می‌شود که از نیروی مغناطیسی قوی و در نتیجه جاذبه‌ی بالایی برخوردار هستند.
اگرچه عمر سیاره‌ی ما انسان‌ها در آینده‌ای نزدیک به پایان راه خود نمی‌رسد، با این حال این گزارش ما را از آینده‌ای اجتناب‌ناپذیر مطلع می‌سازد.
