این قهوه خانه کوچک که همچون قوطی کبریتی کوچک است، متراژش به زحمت به دو متر هم نمی رسد اما قلب پیر مرد قهوه چی آن به وسعت یک دریاست. نام این قهوه خانه کوچک اما باصفا قهوه خانه حاج علی درویش است.
قهوه خانه ی حاج علی درویش ابتدا در سال 1297 در بازار بزگ تور تهران توسط حاج محمد حسن شمشیری تاسیس شد. در سال 1307 پس از شروع جنگ جهانی و اوضاع نابسامان اقتصادی حاج محمد حسن شمشیری دچار فقر شدیدی شد و پس از آن بیمار شده و مجبور به خانه نشینی شد. پس از آن وی با قرض گرفتن مبلغی از یکی از دوستان خود، قهوه خانه دیگری را در جلوی خان مسجد شاه تاسیس نمود. سپس در سال 1340 حاج علی مبهوتیان، معروف به بهشتی و درویش، این قهوه خانه را از او خریداری نمود و در آن شروع به کار کرد.
طولی نکشید که آوازه ی طمع خاص چای های حاج علی درویش، در همه جا پیچید و مشتریان بسیاری را به سمت خود کشاند. پس از آن حدودا در سال 1349قسمت اعظمی از زمین قهوه خانه را به فروش رساند. به گونه ای که امروزه مساحتش تقریبا یک و نیم متر می باشد. اما در همان زمان هم کسر مساحت قهوه خانه تاثیری بر روی کسب و کار آن نداشت. حتی می توان گفت که پس از آن تعداد مشتریان این قهوه خانه نیز بیشتر شد.
اما در سال 1397 به دلیل زمین خوردن، کمر وی شکست و پس از آن دیگر نتوانست به کار کردن ادامه دهد. پس از این ماجرا پسر او، یعنی کاظم مبهوتیان گرداندن قهوه خانه را به عهده گرفت. پیر مرد مهربانی که اکنون بین 60 تا 70 سال سن دارد.
اگر مایل به نوشیدن طمع چای بی نظیر قهوه خانه ی حاج علی درویش هستید، باید بدانید که پیدا کردن آن در بازار کار سختی نیست. برای رسیدن به آن کافیست از قسمت ورودی بازار زرگرها که در خیابان ناصر خسرو واقع شده است وارد شوید. پس از تقریبا ده دقیقه پیاده روی و تماشای معماری زیبای بازار و گذشتن از مسجد امام، به پلاک 78 می رسید که قهوه خانه در آنجا، جنب مسجد عبدالله خان واقع شده است. اما چنانچه در هنگام رفتن محو زیبایی های خاص بازار شدید نگران نباشید. کافیست از یکی از رهگذران سراغ آدرس قهوه خانه حاج علی درویش را بگیرید تا شما را راهنمایی کند.
به محض رسیدن شاهد یک قهوه خانه ی بسیار کوچک خواهید بود، که دارای یک گاز کوچک است که روی آن چندین قوری قرار گرفته است و دور تا دور این مربع کوچک پر است از قفسه هایی که با چای، قهوه، عکس، یک رادیوی قدیمی و استکان نلبکی های کوچک و زیبا پر شده است و در یک گوشه ی آن ظرف شویی کوچکی قرار دارد. در جلوی آن ها هم یک میز کوچک قرار داده شده است که مملو از انواع چای، نبات، قند و کشمش است. اما در کنار همه ی این ها پیرمرد مهربانی است که با دستکش سفید و جلیقه ایستاده و با لبخندی بر لب آماده ی از بین بردن خستگی شماست.
پیر مردی که برای دستیابی به طمع مخصوص چای هایش راهی ترکیه شده و مطالعات بسیاری در زمینه ی طبخ چای انجام داده تا بتواند چای مخصوص حاج علی درویش را دم کند. چایی که نظیر طمعش وجود ندارد و نوشیدن آن تمام خستگی را از تنتان بیرون می کند.
او می گوید که توریست هایی که چای دمی ایرانی را نخورده اند عاشق طمع خاص چای او می شوند. همچنین کاظم مهبوتیان دفترچه ای ساخته تا گردشگران بعد از خوردن چای های او نظرشان را در رابطه با چای و سفرشان به ایران را به یادگار برای او بنویسند. همچنین او به عنوان یادگاری از ایران و چایخانه اش سکه ای را برای گردشگران ساخته که بر روی آن حک شده است : (( نقش کردم رخ زیبای تو بر خانه دل ، خانه ویران شد و آن نقش بماند ))
اما یکی از چیز هایی که توجه را به خود جلب می نمایید لیست قیمت های اوست. بر روی لیست قیمت هایش نوشته شده است که چای برای بعضی ها 2000 تومان، برای بعضی 1500، برای بعضی 1000، برای بعضی 500 و برای بعضی از مشتریان 200تومان است. حتی وی از برخی مشتریان خود پولی دریافت نمی نماید. اما این اختلاف قیمت ها ارتباطی با توان مالی افراد ندارد و کیفیت و اندازه ی چای او برای همه یکسان است.
اما جالب این است که وی برای مشتریان ثابت خود لیوان های جداگانه ای در نظر می گیرد. همچنین از آنها می خواهد که اگر سرما خورده اند به او بگویند و یا اگر دارای بیماری دیابت هستند به او اطلاع دهند تا به جای قند با کشمش از آنها پذیرایی کند. در این قهوه خانه دنج و کوچک علاوه بر چای معمولی، چای دارچین، چای ترش، چای آویشن، چای به، چاه به لیمو هم موجود است و به علاقه مندانش سرویس داده می شود و علاوه بر آن می توانید قهوه، کاپوچینو و نسکافه هم سفارش بدهید.
اما اگر خواستید تا از این گوشه ی کوچک دنیا عکسی به یادگار بگیرید نگران نباشید، چرا که حاج کاظم به گرفتن عکس یادگاری با شما نه تنها نه نمی گوید، بلکه خود به گردشگران پیشنهاد گرفتن عکس سلفی را می دهد. همچنین او دارای یک صفحه ی اینستاگرام می باشد که عکس های یادگاری خود را در آن قرار می دهد.
حاج کاظم با قلب بزرگ و رعوف خود در انجام کارهای خیر هم همیشه پیش قدم بوده است. به گونه ای که شما بر روی میز او یک ظرف قدیمی را می بینید که به ظرف مولانا معروف است. وی می گوید این ظرف را برای کمک به کودکان بهزیستی گذاشته تا هرکس که خواست مبلغی در آن بیندازد. بازاریها و مردمی که اینجا چای میخورند بقیه پول خود را برای کمک در این صندوق میریزند.
اما بهترین بخش ماجرای این قهوه خانه ی نقلی آن است که یکی از دیدنی ترین جاذبههای گردشگری بازار تهران است و در بهار سال گذشته، سازمان میراث فرهنگی کشور به این موضوع پی برده و در اقدامی قابل تحسین این جاذبه ارزشمند را به ثبت ملی رسانده است. پس از این اتفاق ارزشمند حاج کاظم با پست کردن عکسی که در آن علی رنگچیان لوح ثبت ملی را به وی اهدا می کند، این موضوع را تایید کرد.