کشور ایران با تمدنی غنی و اصیل بی شک آثار ارزشمند و مهمی را از گذشته خود برای آیندگان بر جای گذاشته و از این طریق توانسته تمدن چندین هزار ساله خود را به رخ جهانیان بکشد، از این رو باید مکانی وجود داشته باشد تا این آثار گرانبها نگهداری و در معرض دید عموم قرار گیرند و ایرانیان و حتی جهانیان را با پیشینه اصیل ایران آشنا سازد. مکانی که برای این منظور در نظر گرفته شده است در تهران قرار دارد و با عنوان موزه ملی ایران شناخته می شود، موزه ملی ایران به عنوان قدیمی ترین موزه کشور، مهمترین آن نیز محسوب می شود چرا که در آن ارزشمند ترین و کهن ترین آثار به جا مانده از گذشتگان در معرض دید عموم قرار گرفته است، در این مقاله شما را با این موزه با ارزشمند و نفیس بیشتر آشنا می کنیم، با ما همراه باشید...
تاریخچه موزه ملی ایران
پیشنهاد ایجاد موزه در ایران برای اولین بار توسط اولین رئیس مجلس شورای ملی ملقب به صنیع الدوله داده شد اما این پیشنهاد اجرایی نشد و او نیز به مقصود خود دست نیافت، بعد ها در سال 1295 یکی از اتاق های بزرگ وزارت معارف به عنوان اولین موزه ایران به نام موزه ملی یا موزه معارف در نظر گرفته شد و در آن 270 شی قدیمی و تاریخی در معرض نمایش قرار گرفت، در سال 1304 بنا به دلایلی این آثار به تالار آینه عمارت مسعودیه انتقال یافت و در همین سال دولت تصمیم گرفت تا مکانی دائمی برای نگهداری این آثار تاسیس کند، طراحی یک بنا توسط معمار فرانسوی آندره گدار در سال 1308 آغاز شد و در آن از معماری دوران ساسانیان و طاق کسری الهام گرفته شد و اجرا و ساخت آن نیز به دو معمار ایرانی واگذار شد، سرانجام در سال 1316 افتتاح و درب آن به روی علاقه مندان گشوده شد.
موزه ملی ایران
موزه ملی ایران یکی از مهم ترین موزه های تاریخی تهران در حال حاضر با زیر بنایی حدود 20000 متر مربع و زمینی با مساحت حدود 18000 متر مربع عنوان بزرگترین موزه ایران را نصیب خود کرده است و تعداد 3000 شی تاریخی را در خود جای داده است. کهن ترین اثر موجود در این موزه مربوط به 800 هزار سال پیش (دوران پارینه سنگی) می باشد و جدید ترین آن به حدود 1700 سال پیش (دوران ساسانیان) باز می گردد. موزه ملی ایران به لحاظ فرهنگ و هنر ایرانی، غنی ترین موزه جهان محسوب می گردد و در بین موزه های تهران و ایران به عنوان موزه مادر نیز شناخته می شود.
موزه ملی ایران شامل دو ساختمان مجزاست که آثار موجود در موزه را به دو بخش اصلی تقسیم می کند، یک ساختمان با عنوان موزه ایران باستان و دیگری موزه باستان شناسی و هنر اسلامی که اشیاء بر اساس زمان بندی در این دو موزه جای گرفته و به نمایش گذاشته شده اند. در ادامه به طور مفصل به توضیح هر یک از این موزه ها به طور جداگانه می پردازیم.
موزه ایران باستان
موزه ایران باستان همان عمارت قدیمی مجموعه موزه ملی ایران می باشد که در سال 1316 افتتاح شد، این بنا با آجرهای قرمز رنگ و طاقی بزرگ، بسیار زیبا و با شکوه است و از لحاظ بصری جلوه بسیار شکیلی دارد. آثار موجود در موزه ایران باستان در دو طبقه به نمایش گذاشته شده اند، طبقه همکف به موزه دوران تاریخی و طبقه اول به موزه پیش از تاریخ ایران نام گرفته و در آنها اشیاء مربوط به این دوران قرار داده شده است، بازدید از این ساختمان از طبقه اول آغاز می شود و در طبقه همکف به اتمام می رسد.
موزه پیش از تاریخ ایران
آثار طبقه اول یا همان موزه پیش از تاریخ ایران شامل دوران پارینه سنگی قدیم تا اواخر هزاره چهارم پیش از میلاد می شود که در 7 تالار مجزا به صورت طبقه بندی شده از قدیمی ترین تا جدید ترین آن ها به نمایش در آمده اند. تالار های موزه پیش از تاریخ با عناوین پارینه سنگی قدیم، پارینه سنگی میانی، پارینه سنگی جدید و فراپارینه سنگی، روستا نشینی آغازین نو سنگی بی سفال، روستا نشینی قدیم نوسنگی با سفال، روستا نشینی میانه، روستا نشینی میانه و جدید مس و سنگ و روستا نشینی جدید بخش بندی شده اند. در این طبقه امکان برگزاری نمایشگاه های موقت نیز وجود دارد.
تالار پارینه سنگی قدیم
همانطور که گفته شد بازدید از موزه ایران باستان از طبقه اول آغاز می شود، پس اولین تالاری که باید از آن بازدید کرد در طبقه اول قرار دارد و با عنوان تالار پارینه سنگی قدیم شناخته می شود، از دوران ما بین 40000 سال تا 18000 سال قبل از میلاد با عنوان دوران پارینه سنگی یاد می شود که گفته شده در آن دوران انسان هوشمند یا هومو ساپین به ایران راه یافته است. آثار به نمایش گذاشته شده در این تالار مربوط به اوایل این دوره می شود که دوران پارینه سنگی قدیم نام دارد. در این تالار آثاری کشف شده از کُشف رود خراسان، گنج پر و غار دربند گیلان، لادیز سیستان و بلوچستان و شیوه تو مهاباد در معرض دید علاقه مندان قرار گرفته اند، در آن دوران از این ابزار برای تراشیدن چوب و بریدن گوشت و پوست جانوران استفاده می شده است. در اصل این تالار قدیمی ترین آثار موجود در موزه ملی ایران را در خود جای داده است.
تالار پارینه سنگی میانی
آثار موجود در این تالار به همان دوران ذکر شده در تالار پارینه سنگی قدیمی باز می گردد و مربوط به حدود 200 هزار سال پیش می باشند، در تالار پارینه سنگی میانی ابزاری از سنگ چخماق مربوط به غارهای کنجی، قمری، قلعه بزی و نیاسر می شود، از این ابزار نیز به منظور برش گوشت و پوست حیوانات استفاده می شده است.
تالار پارینه سنگی جدید و فراپارینه سنگی
دوران فراپارینه سنگی مربوط به 18000 سال تا 12000 سال قبل از میلاد باز می گردد و اشیاء موجود در این تالار نیز مربوط به همین دوران می باشد. در این دوران وسایل شکار مانند تیر و کمان و صید ماهی توسط انسان ابداع شد، همچنین در دوران پارینه سنگی استفاده از استخوان حیوانات نیز به منظور تزئینات شخصی رواج پیدا کرد. آثار به نمایش در آمده در این تالار از غارهای لرستان، غار ملاورد، غار علی تپه مازندران، پناهگاه پا سنگر لرستان و خِر استان کرمانشاه کشف شده است.
تالار روستا نشینی آغازین نو سنگی بی سفال
دوران نو سنگی به 12000 سال تا 9000 سال پیش از میلاد گفته می شود و از مهم ترین دستاورد های آدمی در این دوران را می توان کشاورزی و اهلی کردن دام نام برد. انسان ها در آن دوران کشف کردند که با کشاورزی می توانند برخی از خوراک مورد نیاز خود را به دست آورند، به همین سبب یکجانشین شدند و با خشت و سنگ برای خود خانه ساختند، در نتیجه یکجا نشینی باعث به وجود آمدن روستاهای اولیه در منطقه زاگرس شد. در این تالار آثاری همچون ماکت های سفالی خانه ها و استخوان های آدمیان مربوط به آن دوران در معرض نمایش قرار داده شده است.
تالار روستا نشینی قدیم نو سنگی با سفال
در این دوره از تاریخ که مربوط به 9000 سال تا 45000 سال قبل از میلاد می شود کم کم روستا نشینی ابتدایی گسترش یافت و ساخت ظروف سفالین توسط انسان ابداع شد، در این دوره پیکر تراشی و استفاده از چکش نیز آغاز و به تجربه انسان ها افزوده شد. از آثار مربوط به این دوران می توان به ابزار ساده همچون داس برای دروی غلات از جنس استخوان، سنگ و چوب اشاره کرد.
تالار روستا نشینی میانه
بعد از یکجانشینی آدمیان و به وجود آمدن روستاها، رفته رفته دهکده ها شکل کامل تری به خود گرفتند و این یکجانشینی باعث بیشتر شدن جمعیت شده و سپس دوران شهر نشینی نیز آغاز و مردمان به طبقات مختلف اجتماعی تقسیم شدند. در این تالار نیز اشیائی همچون ظروف سفالی، کمی پیشرفته تر نسبت به دوره نو سنگی در معرض دید قرار گرفته اند.
تالار روستانشینی میانه و جدید مس و سنگ
این تالار مربوط به دوران 4500 سال تا 3300 قبل از میلاد می باشد و همانطور که از نامش پیداست در این دوره مس و سنگ توسط انسان کشف شد. همچنین توانست نقره و طلا استخراج کند و روستانشینی نیز پیشرفته شد و مهرهای گلی توسط انسان ساخته شد. اغلب اشیاء کشف شده از این دوران ظروف سفالی بوده است که در این تالار به نمایش در آمده اند.
موزه دوران تاریخی
همانطور که گفته شد طبقه همکف موزه ایران باستان، موزه دوران تاریخی نام دارد که این موزه نیز شامل 7 تالار به نام های آغاز نگارش (آغاز عیلامی)، مفرغ (عیلام)، عصر آهن، هخامنشی، سلوکی، اشکانی و ساسانی می باشد، همانطور که از نام تالار ها پیداست آثار این بخش مربوط به اواخر هزاره چهارم پیش از میلاد تا پایان دوران ساسانیان می شود، گفتنی است هزاره چهارم سر آغاز بکارگیری نگارش است. این طبقه علاوه بر این هفت تالار دارای یک کتابخانه و تالار سخنرانی نیز می باشد. در ادامه نیز به بررسی تالارهای این طبقه می پردازیم.
تالار آغاز نگارش
در حدود دوران 3300 سال تا 1500 قبل از میلاد خط ابداع شد و از این جا بود که نگارش به وجود آمد و انسان توانست چیزی بنویسد و برای آیندگان بر جای بگذارد، همچنین در این دوران روستاها آرام آرام به شهر تبدیل و انسان ها به فکر تشکیل حکومت افتادند، از این رو می توان گفت شهرهای ایران را عیلامی ها در مناطق خوزستان و فارس به وجود آوردند، در تالار آغاز نگارش آثاری مربوط به این دوره به نمایش گذاشته شده است و از مهم ترین آن ها می توان به زیگورات چغازنبیل اشاره کرد که یک اثر معماری فوق العاده می باشد و در یونسکو ثبت جهانی شده است.
تالار مفرغ (عیلامی)
دومین تالار این طبقه تالار مفرغ نام گرفته است که مربوط به اواخر دوران آغاز نگارش می شود و دلیل نامگذاری این دوره به مفرغ این است که در این دوران استفاده از آلیاژ مفرغ آغاز شد، مفرغ ترکیبی از مس و قلع می باشد. اکثر آثار به نمایش گذاشته شده در این تالار از این آلیاژ است که تمامی آنان از مناطق لرستان کشف شده است، در حال حاضر لرستان پایتخت مفرغ جهان نام گرفته و از جمله آثار موجود در تالار مفرغ نیز می توان به سنجاق های مفرغی، کاسه های سنگی و ابزاری از جنس مفرغ اشاره کرد.
تالار عصر آهن
این تالار به عصر آهن تعلق دارد که حد فاصل دوران 1500 سال تا 559 قبل از میلاد می باشد که این دوران خود به تنهایی به سه دوره تقسیم می شود، عصر جدید 1، 2 و 3. در دوره اول انسان با آهن آشنا شد و کم کم استفاده از آن را شروع کرد، در دوره دوم آهن در زندگی مردم راه یافت و از آن استفاده های گسترده ای شد و زندگی را برای آدمیان آسان تر کرد و حکومت ها و سلسله های ابتدایی تشکیل شدند، در دوره سوم نیز حکومت های ماناها، مادها و عیلام نو تشکیل شدند و کم کم سفال لعابدار نیز ساخته شد. آثار موجود در این تالار اغلب سفال های لعابدار و ظروفی زیبا از جنس آهن هستند.
تالار هخامنشی
چهارمین تالار موزه دوران تاریخی یکی از اصلی ترین و بزرگترین تالارهای موزه ملی ایران به شمار می رود، همانطور که می دانید بنیانگذار و یکی از پادشاهان تاثیر گذار این سلسله کوروش هخامنشی بوده است، این دوره مربوط به 559 سال تا 331 قبل از میلاد می باشد و از دستاورد های مهم و ارزشمند این دوران می توان به ضرب سکه، داد و ستد و گسترش آن، پیشرفته شدن حکومت ها، رواج حسابداری و غیره اشاره کرد. مجسمه های سنگی از تخت جمشید و سکه ها و مجسمه های فلزی مربوط به آن دوره از آثار موجود در تالار هخامنشی می باشد، در این دوره ایرانیان پیشرفت های بسیاری داشته اند از این رو این دوران به دوران طلایی هخامنشی نام گرفته است.
تالار سلوکی
تالار بعدی در موزه ایران باستان مربوط به سلسله سلوکیان می باشد، سلوکیان حد فاصل سال های 331 تا 250 قبل از میلاد بر ایران حکومت داشته اند و آثار این تالار نیز مربوط به همین دوران می باشد. آثار به نمایش گذاشته شده در این تالار سنگ نوشته ها، مجسمه هایی از جنس مفرغ و ادوات تزئینی از این جنس می باشند.
تالار اشکانیان
تالار ششم در این طبقه تالار اشکانی می باشد که مربوط به دوران 250 قبل از میلاد تا 224 پس از میلاد می شود، از آثار قرار داده شده در این تالار می توان به انواع سفال، انواع ریتون با جنس های سفالی، فلزی و شیشه ای و نقش برجسته های سنگی اشاره کرد. همچنین در این تالار یکی از عجیب و غریب ترین آثار موزه ملی ایران قرار داده شده است، مجسمه یک مرد که در 1700 سال پیش میزیسته و جسد مومیایی آن در این تالار به نمایش گذاشته شده است، دلیل باقی ماندن جسد این مرد در تمام این سال ها، مدفون شدن آن در نمک بوده است به همین سبب آن را مرد نمکی 1700 ساله نامیده اند.
تالار ساسانیان
در نهایت آخرین تالار قابل بازدید در موزه ایران باستان مربوط به ساسانیان می باشد که به دوران 224 تا 651 پس از میلاد باز می گردد. از شاهکارهای این دوره می توان به گچبری های زیبای آن اشاره کرد که امروزه زبانزد جهانیان شده اند، در تالار ساسانیان برخی از این گچبری ها همراه با تعدادی ظروف و موزائیک به نمایش گذاشته شده اند.
موزه دوران اسلامی
در مجموعه موزه ملی ایران، درست در کنار موزه ایران باستان ساختمان دیگری با عنوان موزه دوران اسلامی واقع شده است، این ساختمان با معماری الهام گرفته شده از کاخ ساسانی بیشاپور ساخته شده است و بر خلاف ساختمان موزه ایران باستان نمای آن از سنگ است، بنای موزه دوران اسلامی مساحتی حدود 4000 مترمربع دارای سه طبقه می باشد که در سال 1375 افتتاح شد و آغاز به کار کرد، چند سال بعد به منظور بازسازی و گسترش برخی از تالارها این موزه بسته شد و نه سال بعد در سال 1394 دوباره درب آن به روی بازدید کنندگان گشوده شد، گفتنی است تمامی آثار به نمایش گذاشته شده در این موزه توسط باستان شناسان و تاریخ دانان داخلی انجام شده است.
طبقه همکف موزه دوران اسلامی مجهز به سالن اجتماعات و سالن نمایشگاه های موقت می باشد و تماما به این امور اختصاص داده شده است. آثار مربوط به دوران اسلامی در طبقات اول و دوم این ساختمان قرار داده شده اند و همانند موزه ایران باستان به ترتیب زمان بندی در تالارهای موجود قرار گرفته اند و بازدید از آن ها از طبقه دوم شروع و در طبقه اول به اتمام می رسد. در ادامه همانند موزه ایران باستان با روند بازدید پیش رفته، از طبقه دوم شروع به تشریح و توضیح می کنیم و سپس در طبقه اول و آخرین تالار توضیحات را به اتمام می رسانیم.
طبقه دوم موزه دوران اسلامی
طبقه دوم ساختمان موزه دوران اسلامی شامل سه تالار می باشد، نام این تالارها به ترتیب زمانی صدراسلام، سلجوقی و ایلخانی است که تمامی این دوران از حدود 200 شمسی تا حدود سال 749 شمسی می باشد و در آن ها آثار مربوط به این بازه زمانی برای بازدید قرار گرفته شده است.
تالار صدراسلام
در دوران صدراسلام به ترتیب سلسله های طاهریان، صفاریان، سامانیان، آل زیار، آل بویه و غزنویان بر ایران حکومت داشتند و آثار به نمایش در آمده در این تالار مربوط به همین سلسله ها می باشند، در دوران صدراسلام خط کتابت رواج پیدا کرد و بر روی پوست حیوانات آیات قرآن با خط کوفی نوشته شد. از آثار این تالار می توان به گچبری ها، نقاشی هایی بر روی گچ، سکه های طلا و نقره، شیشه، پارچه هایی کشف شده از نیشابور و شهر ری اشاره کرد.
تالار سلجوقی
سلجوقیان در حدود سال های 416 تا 599 شمسی بر ایران حکومت داشتند که در این تالار برخی از آثار به جا مانده از آن دوره در معرض نمایش گذاشته شده است. در این دوره صنعت سفال و شیشه شکل تازه تری به خود گرفتند و این کارهای هنری در شهرهایی همچون گرگان، کاشان و ری به شهرت رسیدند. همچنین نقاشی روی سفال نیز مرسوم و نقره کوبی و طلا کوبی از این دوران آغاز شد. از جمله دستاورهای بسیار مهم این دوره می توان به ابداع خط کوفی ایرانی اشاره کرد، پارچه بافی و ابریشم بافی نیز از دیگر کارهای هنری این دوران محسوب می گردد. آثاری که ازآن دوران کشف شده و در این تالار به نمایش در آمده یک کتیبه آجری با خط کوفی، صراحی شیشه ای، ظروفی برنجی و غیره می باشد.
تالار ایلخانی
پس از حکومت سلجوقیان، ایلخانان بر ایران حاکم شدند و سلسله خود را تاسیس نمودند، دوران حکومت ایلخانی از حدود سال 635 شمسی آغاز شد و در حدود سال 730 شمسی به پایان رسید. در این دوران هنرهای نقره کوبی، طلا کوبی، سفال مینایی (نقاشی بر روی لعاب) رونق گرفته و پیشرفته تر شدند، از جمله آثار بسیار مهم بر جای مانده از این دوره کتاب مسالک و ممالک می باشد که یکی از کتاب های مرجع علم جغرافیا محسوب می گردد. از دیگر آثار به نمایش گذاشته شده در این تالار یک محراب گچبری شده بسیار زیبا، نسخی خطی از کتاب مسالک و ممالک و برخی ظروف از جنس مفرغ که با طلا کوبی و نقره کوبی تزئین شده اند.
طبقه اول موزه دوران اسلامی
در طبقه اول موزه دوران اسلامی نیز چهار تالار با عناوین تیموری، صفوی، قاجار و قرآن برای بازدید کنندگان قرار داده شده که بازه زمانی آثار به نمایش در آمده در این طبقه از سال 730 شمسی آغاز و تا سال 1304 شمسی ادامه دارد.
تالار تیموری
تالار تیموری مربوط به سلسله تیموریان می باشد که در حدود سال های 749 تا 880 شمسی بر ایران حکومت داشتند، در آن زمان شهر سمرقند پایتخت این سلسله بوده است و به عنوان مرکز شیشه گری ایران شناخته می شد، در این دوران کتاب سازی رواج یافت و به شکوفایی رسید، همچنین قالی بافی و پارچه بافی نیز در شهرهای تبریز، کاشان و کرمان پیشرفته تر شدند و ظروف سفال نیز با تکنیک های جدیدی همچون نقاشی زیر لعاب، سفال آبی و سفید و یکرنگ رونق گرفت.
تالار صفوی
بعد از تیموریان، صفویان بر روی کار آمدند و حکومت خود را از حدود سال 880 شمسی آغاز کردند و تا سال 1101 شمسی حکومت داشتند. این تالار به آثار باقی مانده از این دوران اختصاص یافته و در آن یک جامه متعلق به شاه عباس، نسخی با خط کوفی و بسیاری از ظروف مربوط به این دوران به نمایش گذاشته شده اند. در این دوران نقاشی های رنگ روغن و خوشنویسی روی پارچه به وجود آمدند و طرح های خاصی بر روی قالی ها زده شد. از دیگر دستاورد های هنری این دوره می توان به استفاده از کاشی های هفت رنگ در کاشی کاری ها اشاره کرد.
تالار قاجار
در دوران قاجاریان که در حدود سال های 1168 شمسی تا حدود 1304 شمسی بر ایران حکومت داشتند هنرهایی همچون ترمه بافی و مخمل بافی، خاتم کاری، آینه کاری و مینا کاری ابداع شد و رونق گرفت و خط شکسته نستعلیق نیز از دستاورد های مهم این دوران محسوب می شود. از آثار به نمایش در آمده در این تالار چندین مجسمه برنجی، گوشواره های مینا کاری، ادوات چوبی و غیره را می توان نام برد.
تالار قرآن
بخش مرکزی طبقه اول موزه دوران اسلامی متعلق به قرآن است که در آن تمامی قرآن های کشف شده از دوره های اسلامی ایران در معرض نمایش گذاشته شده است، برخی از این قرآن ها بر روی پوست حیواناتی همچون آهو مربوط به اوایل اسلام و برخی دیگر بر روی کاغذ نوشته شده اند. این قرآن ها با خط های کوفی، ریحان، محقق، ثلث، نسخ و غبار خطاطی شده اند و در مرکز این سالن نیز یکی از آثار مهم این تالار قرار داده شده، قرآنی بزرگ و ارزشمند با قلم بایسنقر میرزا که نادرشاه آن را در جنگ هایش به همراه خود می برده تا محافظ خود و لشکرش باشد.
نمایشگاه موزه لوور در تهران
یکی از رویداد های مهمی که در ایران و در موزه ملی ایران رخ داد بازگشایی نمایشگاهی مهم و ارزشمند است که ذکر آن در این مقاله خالی از لطف نیست، در سال 1396 مذاکراتی بین موزه لوور پاریس و موزه ملی ایران انجام شد که نتیجه این مذاکرات به همکاری این دو موزه جهت نمایش برخی از آثار موزه لوور در موزه ملی ایران منجر و این تصمیم نهایتا دراسفند ماه سال 96 اجرایی شد. این نمایشگاه هم زمان با هشتادمین سالگرد افتتاح موزه ملی ایران در این موزه افتتاح شد و در آن 50 اثر ارزشمند و نفیس از تمدن های مختلف دنیا در معرض دید علاقه مندان قرار گرفت، ابتدا قرار بود این نمایشگاه به مدت 3 ماه یعنی خرداد ماه 97 پذیرای بازدید کنندگان و علاقه مندان باشد اما با استقبال بسیار زیاد مردم مواجه شد و طی مذاکرات انجام شده با موزه لوور پاریس مدت بازدید از این نمایشگاه یک ماه دیگر نیز تمدید شد و سرانجام این نمایشگاه در مرداد ماه 97 به پایان رسید و آثار آن به موزه لوور پاریس برگردانده شدند.
سر در باغ موزه ملی ایران
یکی از درب های ورودی موزه ملی ایران سمت میدان مشق واقع شده که به نام سر در باغ موزه ملی ایران شناخته می شود. قدمت این درب از موزه ایران باستان بیشتر است و به دوران قاجاریان باز می گردد، اما در دوران پهلوی به طور مفصلی مورد بازسازی و مرمت قرار گرفته است.
شکل ظاهری این درب بسیار زیبا از یک درب بزرگ در وسط و دو درب کوچک یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ تشکیل شده است و بر روی دیواره های آن از نقوش اصیل ایرانی و کاشی کاری هایی به رنگ سفید و آبی استفاده شده و جلوه آن را دو چندان کرده است، این درب زیبا و بزرگ قبل از بنای برج آزادی به عنوان نماد شهر تهران شناخته می شده است و در میان ساکنین تهران محبوبیت بسیار داشته است.
سر در باغ موزه ملی ایران بر روی باغی زیبا گشوده می شود که به باغ ملی ایران شهرت دارد و پس از گذر از باغ به موزه های ایران باستان و دوران اسلامی ختم می شود، موزه ملی ایران در محوطه این باغ واقع شده است.
امکانات موزه ملی ایران
موزه ملی ایران دارای امکانات بسیاری می باشد که از میان آن ها می توان به کافه، رستوران، کتابخانه، سالت برگذاری نمایشگاه، تالار سخنرانی، فروشگاه های محصولات هنری، صنایع دستی و غیره اشاره کرد، در این موزه افرادی جهت راهنمایی بازدید کنندگان در جای جای موزه مستقر هستند که به سوالات علاقه مندان پاسخ دهند، علاوه بر این برای بازدید کنندگان این امکان وجود دارد با استفاده از دستگاه بارکد خوان اپلیکشن موزه ملی ایران را دانلود کرده و اطلاعات کامل و جامعی از موزه و آثار به نمایش گذاشته شده در آن به دست آورند، همچنین برای نابینایان اطلاعات مربوط به آثار با خط بریل در کنار آن ها قرار داده شده تا به راحتی از آن ها آگاه شوند. خدمات امانتداری نیز با رعایت شروط لازمه به صورت رایگان انجام می شود، مادران نیز برای رسیدگی به نوزادان خود می توانند از اتاق هایی که برای این منظور در نظر گفته شده استفاده کنند.
مقررات موزه ملی ایران
موزه ملی ایران مقررات متعددی در جهت بازدید وضع کرده است که رعایت هر یک از آن ها الزامی می باشد و در صورت سرپیچی از قوانین و رعایت نکردن آن ها، فرد توسط حراست موزه و ماموران امنیتی به خارج از موزه راهنمایی و در صورت لزوم اقدامات قانونی انجام می شود.
قوانین امانتداری موزه ملی ایران
• تحویل وسایل اضافه نظیر کیف، ساک و غیره به امانتداری موزه الزامی است.
• در واحد امانتداری اشیاء ارزشمند همچون پول نقد، دسته چک، کارت های اعتباری، جواهرات و غیره تحویل گرفته نمی شود.
• همچنین اقلامی دیگر همچون لب تاپ و تلفن همراه نیز قابل قبول نمی باشد.
• تمامی وسایل تحویل داده شده باید در همان روز از این واحد پس گرفته شود، در غیر این صورت اشیاء به یگان حفاظت منتقل می شود.
• تنها در صورت تحویل پلاک واحد امانتداری وسایل بازدید کننده برگردانده می شود، پس در حفظ و نگهداری پلاک دقت لازم به عمل آید.
مقررات بازدید موزه ملی ایران
• قبل از ورود به ساختمان موزه باید تلفن های همراه در حالت سکوت قرار گیرند.
• بردن کیف و وسایل غیر ضروری به داخل موزه ممنوع است.
• ورود اشیائی همچون انواع سلاح اعم از سلاح های سرد و گرم و مواد قابل اشتعال به داخل موزه ممنوع می باشد.
• بردن حیوانات اهلی و خانگی به داخل موزه ممنوع است.
• ورود با خوردنی و آشامیدنی و همچنین اسباب بازی کودکان نیز ممنوع می باشد.
• رعایت نظم و سکوت در موزه الزامی است.
• باید فاصله لازم با ویترین های موزه حفظ شود.
• دویدن و سر خوردن در موزه ممنوع می باشد.
• از تجمع در مسیر بازدید خودداری شود.
• هرگونه تبلیغ در محوطه و ساختمان موزه ممنوع است.
• در صورت داشتن هرگونه سوال بازدید کنندگان می توانند به کارشناس های مربوطه مستقر در تالار ها مراجعه کنند.
• در مواقع بروز آتش سوزی و به صدا در آمدن آژیر خطر، بازدید کنندگان موظفند با حفظ آرامش به سرعت از ساختمان خارج شوند.
• در صورت هرگونه توهین و برخورد با کارکنان موزه با توجه به ماده 60 قانون مجازات اسلامی با فرد برخورد و به مراجع قانونی انتقال داده می شود.
• ورود به فضای سبز موزه ممنوع می باشد.
• موزه ملی ایران در صورت بروز هرگونه سرقت و یا مفقود شدن اشیائی که به امانتداری تحویل داده نشده، هیچ مسئولیتی نخواهد داشت.
• بازدید کنندگان در صورت مشاهده هرگونه رفتار نا به هنجار و خلاف مقررات موزه توسط دیگر بازدید کنندگان موظفند در اسرع وقت به ماموران امنیتی موزه گزارش دهند.
مقررات عکس برداری موزه ملی ایران
• استفاده از ادوات عکاسی نظیر دوربین حرفه ای، فلاش، سه پایه و مونوپاد امکانپذیراست.
• عکسبرداری در موزه تنها با تلفن همراه و دوربین های عکاسی غیر حرفه ای مجاز است.
• عکسبرداری از آثار موزه به دلیل آسیب نرسیدن به آن ها، فقط بدون فلش امکانپذیر است .
• عکسبرداری از تجهیزات ایمنی و حفاظتی موزه ممنوع می باشد.
• در صورت الزام عکسبرداری حرفه ای و یا فیلم برداری از آثار، تنها در صورت اخذ مجوز از رئیس موزه امکانپذیر می باشد.
• ضبط صدای کارکنان و بازدیدکنندگان نیز نیاز به اخذ مجوز از رئیس موزه دارد.
ساعات بازدید موزه ملی ایران
ساعات کاری موزه ملی ایران در شش ماه اول سال از ساعت 9 الی 19 و در شش ماه دوم سال از ساعت 8 الی 17 می باشد.
تعطیلات موزه ملی ایران
موزه ملی ایران تنها شش روز در سال تعطیل می باشد و در مابقی روزهای سال به صورت تمام وقت میزبان علاقه مندان و بازدید کنندگان است. روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی، بیست و هشتم صفر، چهاردهم خرداد، بیست و یکم رمضان و بیست و پنجم شوال این موزه تعطیل می باشد.
هزینه بازدید موزه ملی ایران
هزینه بلیط بازدید هریک از دو موزه ایران باستان و دوران اسلامی جداگانه می باشد.
موزه ایران باستان
هزینه بلیط بازدید از موزه ایران باستان برای بازدید کنندگان داخلی 5000 تومان و برای بازدید کنندگان خارجی 30000 تومان می باشد.
موزه دوران اسلامی
هزینه بلیط بازدید از این موزه نیز برای بازدید کنندگان ایرانی 3000 تومان و برای بازدید کنندگان غیر ایرانی 20000 تومان می باشد.
گفتنی است هزینه بلیط های هر دو موزه برای دانش آموزان و دانشجویان در صورت مراجعه گروهی همراه با سرپرست و بازنشستگان به همراه یک نفر همراه با ارائه کارت شناسایی نیم بهاء و برای دارندگان کارت راهنمای گردشگری صادره از سازمان میراث فرهنگی، دارندگان کارت عضویت ایکوم و کودکان زیر هفت سال رایگان می باشد. همچنین امکان بازدید گروهی از موزه ملی ایران نیز وجود دارد، حداکثر ظرفیت برای بازدید گروهی 35 نفر می باشد.
لازم به ذکر است مبالغ اعلام شده در این مقاله مربوط به اواسط تابستان 1398 می باشد و در آینده امکان افزایش هزینه ها وجود دارد.
علاقه مندان به بازدید از موزه ملی ایران می توانند با استفاده از تور داخلی و یا تور تهران در کنار بازدید از دیگر جاذبه های گردشگری تهران ، از جاهای دیدنی تهران نیز بازدید کنند و از تفریحات آن لذت ببرند.
آدرس و دسترسی موزه ملی ایران
تهران، خیابان امام خمینی، ابتدای خیابان سی تیر، خیابان پروفسور رولن، شماره یک، موزه ملی ایران.
برای رفتن به موزه ملی ایران به دلیل قرارگیری موقعیت مکانی این موزه در طرح ترافیک پیشنهاد می شود از وسیله نقلیه عمومی استفاده شود، امکان رفتن به موزه از طریق مترو، اتوبوس، تاکسی و تاکسی های آنلاین وجود دارد و نزدیکترین ایستگاه های مترو به موزه ملی ایران ایستگاه حسن آباد و ایستگاه امام خمینی می باشد.
برای آگاهی از اطلاعات بیشتر و دقیق تر در مورد تمامی موضوعات ذکر شده در این مقاله می توانید به سایت رسمی موزه ملی ایران مراجعه کنید و یا با شماره هایی که در همین سایت قرار گرفته تماس حاصل فرمایید.
