چتربازی، یکی از مهیج ترین تفریحات هوایی محسوب می شود، امروزه در نقاط مختلف دنیا تور های چتربازی متنوعی برگزار می گردد. به طور کلی چتربازی نوعی ورزش بوده که افراد آماتور نیز می توانند با کمی آموزش به انجام آن بپردازند، این ورزش دارای شاخه های مختلفی می باشد که در ادامه مقاله به بررسی هر یک از آن ها خواهیم پرداخت.
اولین چتر بازی انسان
بنظر شما انسان اولین بار در چه سالی با استفاده از چتر نجات اقدام به پرش از ارتفاع کرد؟
تاریخچه استفاده از چتر نجات به سال 90 پیش از میلاد باز می گردد، در آن دوران چینی ها در مراسم های سنتی خود با استفاده از وسیله ای که امروزه به چتر نجات معروف است، از بلندی ها به پایین پریده و به آرامی فرود می آمده اند.
سال ها بعد از آن هنرمند محبوب ایتالیایی به نام لئوناردو داوینچی در طول سال های 1483 تا 1495 میلادی طرحی بسیار شبیه به چتر نجات کشید و در کنار این طرح متن زیر را نوشته بود:
"با استفاده از پارچه های 11 متری و بند هایی به همین طول، می توانید پارچه ها را به یکدیگر متصل کرده و از آن به عنوان چتر نجات برای فرود بر روی زمین استفاده کنید"
اولین بار شخصی به نام Adrian Nicholas با استفاده از طرح های لئوناردو، چتر نجاتی ساخت و از ارتفاع به پایین پرید. این چتر که با استفاده از پارچه برزنت و چوب ساخته شده بود، وزنی بالغ بر 84 کیلوگرم داشته است.
این شخص از ارتفاع 3 هزار متری به پایین پرید و در ارتفاع 2100 متری از سطح زمین چتر خود را باز کرد و بر روی زمین فرود آمد.
در سال 1596 میلادی، شخصی که به نام Faisto Veranzio با توجه به طرح لئوناردو چتری ساخت و به گفته خودش توانست چندین بار با موفقیت بر روی زمین فرود آید، اما شواهدی برای اثبات گفته خود نداشت.
در سال 1783 میلادی نیز شخصی دیگر که اصلیتی فرانسوی داشت، اقدام به پرش از ارتفاع با چتری 4.5 متری از جنس پارچه کرد، این پرش به صورت رسمی به ثبت رسیده است. در طول همین سال آزمایش های بسیاری بر روی چتر نجات با طرح های مختلف انجام شده و نتایج تمام آن ها مثبت بوده اند.
چندین سال بعد، در سال 1797 میلادی شخصی دیگر با استفاده از چتر ابریشمی از بالنی در ارتفاع 600 متری از سطح زمین به پایین پرید و رکورد جدیدی را به نام خود ثبت کرد، این پرش که شبیه ترین حالت ممکن به ورزش چتربازی امروزی بوده است، زیرا پیش از آن پرش ها از روی سکویی با ارتفاع زیاد از سطح زمین انجام می شد.
در طول این پرش متوجه شده اند که به دلیل تجمع بیش از حد هوا در زیر چتر، تکان های شدیدی در زمان فرود رخ می دهد، به همین دلیل پیشنهاد ایجاد یک سوراخ برای عبور هوا در انتهای چتر مطرح شد، این طرح که به طور کامل مشکل را حل نمود تا به امروز در طراحی چتر های نجات مورد استفاده قرار می گیرد. در سال 1798 همسر همین شخص که با استفاده از چتر نجات از بالن به پایین پرید، به عنوان اولین زن در جهان که سقوط آزاد را تجربه کرده است، شناخته می شود.
اولین حادثه چتربازی در سال 1837 میلادی رخ داد است، در طول این حادثه شخصی به نام Robert Cocking که قصد فرود با چتر نجات را داشت، به پایین افتاد و کشته شد.
تا سال 1887 افراد برای پریدن با چتر باید درون سبدی که به چتر متصل بود قرار می گرفته اند، اما در همین سال شخصی به نام Tomas Baldwin با ارائه طرح کیسه متصل به چتر که قابل پوشیدن بود، باعث حذف سبد ها از چتر گردید.
در سال 1901 میلادی شخصی به نام Charles Broadwick نوعی جدید از چتر نجات را اختراع کرد، در این مدل چتر درون کیسه ای قرار می گرفت و چترباز آن را بر تن می کرد، افراد در این روش خود را با استفاده از طنابی به بالن متصل می کرده اند، شخص پس از پریدن به پایین چند لحظه سقوط آزاد را تجربه می کرد و پس از آن طناب متصل به بالن باعث می شد چتر وی باز شود و بر روی زمین فرود آید. در سال 1908 با اعمال چندین تغییر در این طرح، کوله پشتی های چتربازی که امروزه نیز از آن ها استفاده می شوند، اختراع شد.
لازم به ذکر است که چتربازی پیش از اختراع هواپیما و بالن، در واقع نوعی پرش ایستگاهی بوده است و نمی توان آن را با روش امروزی چتربازی که پرش از هواپیما به پایین می باشد، مقایسه کرد.
تاریخچه اولین پرش از هواپیما به سال 1913 باز می گردد، پس از آن در سال 1914 میلادی شخصی پس از پرش از هواپیما به پایین طناب اتصالش به هواپیما را قطع نمود و به صورت دستی چتر نجات خود را باز کرد، این پرش را می توان اولین پرش سقوط آزاد غیر اتوماتیک در جهان نامید.
در سال 1952 میلادی، ورزش چتربازی نظر افراد بسیاری را به خود جذب کرد، در همین سال اولین مسابقات چتربازی در آمریکا برگزار شده است.
در سال 1956 کلمه ی Skydiving به معنای مهارت سقوط آزاد برای این ورزش مورد استفاده قرار گرفت.
اولین مرکز آموزش چتربازی به عنوان یک تفریح، در سال 1959 میلادی در آمریکا تاسیس شده است.
چتربازی در کشور ایران
تاریخچه چتربازی در ایران به سال 1325 و پرش سرهنگ محمد علی لوایی از هواپیما باز می گردد، این شخص بدون آموزش قبلی و با استفاده از چتر نجات اتوماتیک توانست با موفقیت بر روی زمین فروید آید. پس از آن سرهنگ لوایی به فرانسه اعزام شد و در کلاس های آموزش چتربازی شرکت نمود.
شکل گیری اولین گروه چتربازی ایران به سال 1329 باز می گردد، در آن سال گروهی 7 نفره جهت شرکت در کلاس های چتربازی به کشور فرانسه سفر کرده اند. پس از گذراندان دوره های چتربازی اولین گروه چتربازی ایران در سال 1331 تشکیل شد. آموزش چتربازی در ایران، توسط این اشخاص در سال 1333 آغاز گشت.
تاریخچه افتتاح اولین باشگاه چتربازی تفریحی در ایران به سال 1343 باز می گردد، در این سال باشگاهی به مدیریت علی اکبر یزدجردی کار خود را آغاز نمود. لازم به ذکر است که اولین باشگاه سقوط آزاد بانوان در سال 1345 تاسیس شده است.
در سال 1376 اولین تیم چتربازی ایران در مسابقات بین الملی چتربازی شرکت کرده اند، این مسابقات در کشور ترکیه برگزار شده است.
تاریخچه اولین پرش با استفاده از لباس بالدار (یکی روش های چتربازی) در ایران به سال 1392 باز می گردد، در این سال شخصی به نام نیما اباذری با استفاده از لباس مخصوص این ورزش، از ارتفاع 2600 متری به پایین پرید و عنوان اولین پرش با استفاده از Wingsuit را به نام خود ثبت کرد.
امروزه تفریح چتربازی مورد توجه افراد بسیاری قرار گرفته است و گردشگران می توانند انواع آن را در نقاط مختلف ایران تجربه کنند.
انواع چتربازی
همانطور که در مقاله مهیج ترین تفریحات هوایی به آن اشاره شد، چتربازی دارای انواع مختلفی می باشد که هر کدام آن ها هیجانی متفاوت دارند، در این بخش با ما همراه باشید تا به بررسی هریک بپردازیم.
چتربازی اتوماتیک
این روش که یکی از ایمن ترین روش های پرداختن به ورزش چتربازی بوده، از دوران اختراع چتر های باز شونده تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته است. در چتربازی اتوماتیک، فرد چترباز به وسیله یک طناب به بدنه هواپیما بسته شده است، این طناب پس از رسیدن شخص چترباز به ارتفاع مورد نظر باعث باز شدن چتر وی می شود، لازم به ذکر است که در چتربازی اتوماتیک، چتری دستی به همراه فرد چترباز می باشد تا در صورت باز نشدن چتر اتوماتیک از آن استفاده کند. چتربازی اتوماتیک روش مناسب برای مبتدیان محسوب می گردد.
انواع چتر های اتوماتیک عبارت اند از: T10B و MC1
چتربازی غیر اتوماتیک
در این روش که توسط اکثر ورزشکاران این رشته مورد استفاده قرار می گیرد، فرد چترباز بدون اتصال طناب به هواپیما به پایین پریده و در ارتفاع مورد نظر خود به وسیله پاراشوت (دستگیره باز کننده چتر نجات) چتر خود را باز کرده و فرود می آید.
انواع چتر های غیر اتوماتیک عبارت اند از: فالکون، پرستو، جالبرت و مچ
پرش با لباس بالدار
یکی از هیجان انگیز ترین روش های چتربازی پرش از ارتفاع با استفاده از لباسی مخصوص به نام Wingsuit می باشد. عملکرد این لباس به شکلی است که فضا های خالی بین دستان و پاهای شخص را پوشانده و باعث افزایش سطح بدن وی می شود، با جمع شدن هوا در زیر لباس Wingsiut، شخص می تواند به صورت آزادانه در هوا پرواز کند. افراد در این ورزش پس از رسیدن به نزدیکی زمین، چتر نجات را باز کرده و به آرامی فرود می آیند.
لازم به ذکر است که لباس Wingsuit با نام های لباس خفاشی، لباس بتمن و لباس سنجاب پرنده شناخته می شود.
پرش با لباس بالدار نیاز به آموزش های بسیاری داشته و افراد برای پرداختن به آن نیاز به تجربه بسیاری دارند، به عنوان مثال لازم است پیش از پرداختن به این ورزش بیش از 200 پرش سقوط آزاد انجام دهید. این پرش معمولا از بالای صخره ها و یا هواپیما انجام می شود، افراد در 5 ثانیه اول با سرعت بسیار بالایی سقوط آزاد را تجربه کرده و پس از آن با جمع شدن باد در زیر لباس، در هوا معلق می شود.
پاراگلایدر
این ورزش شباهت های بسیاری به سقوط آزاد داشته اما نوع چتر و برخی قوانین آن متفاوت می باشد، لازم به ذکر است است که نام فارسی پاراگلایدر، چتربال است. تاریخچه پیدایش این ورزش به سال 1960 میلادی باز می گردد، در آن سال ها شرکت ناسا برای فرود آوردن سفینه های خود از چتری شبیه به چتربال امروزی استفاده می نمود، سال ها بعد کوهنوردان سوئیسی در سال 1986 میلادی برای پایین آمدن از بالای کوه، از وسیله ای که امروزه به عنوان پاراگلایدر شناخته می شود، استفاده کرده اند. جالب است بدانید که شکل ظاهری چتربال در آن دوران شباهت بسیاری به چتر سقوط آزاد داشته است، به مرور زمان شکل آن تغییر کرده و به حالت امروزی در آمده است. چتربال در ابتدا تنها برای پایین آمدن از کوه مورد استفاده قرار می گرفت، اما به مرور زمان نظر افراد بسیاری این ورزش جلب شد و امروزه به عنوان یکی از تفریحات عمومی شناخته می شود.
افراد برای پرواز با پاراگلایدر لازم است چتر خود را باز کرده و در جهت مخالف باد بدوند تا باد در زیر چتر آن ها جمع شده و به پرواز در آیند، همین امر سبب شده است که تور های چتربال سواری در مناطق مرتفع مانند کوهستان ها برگزار گردد. در مناطق کم ارتفاع شخص توسط وسیله ای کشیده شده تا به ارتفاع 1000 متری از سطح زمین برسد، پس از رسیدن به ارتفاع مورد نظر، شخص چتربال سوار طناب اتصال خود به وسیله کشنده را جدا کرده و به پرواز خود ادامه می دهد.
پاراموتور
این وسیله چتربازی شباهت بسیاری به پاراگلایدر داشته و در واقع از ترکیب چتربال با یک موتور به وجود آمده است. دلیل اخراع پاراموتور از بین بردن نقطه ضعف اصلی چتربال می باشد، همانطور که در بخش پاراگلایدر به آن اشاره شد، برای به پرواز در آمدن پاراگلایدر یا به ارتفاع نیاز است یا به وسیله ای برای کشیدن فرد چتربال سوار، اما در پاراموتور این مشکل وجود نداشته و افراد از هر ارتفاعی می توانند با این وسیله به چتربازی بپردازند.
لازم به ذکر است که هدایت پاراموتور بسیار سخت بوده و لازم است فردی ماهر آن را هدایت کنید، به همین دلیل امکان استفاده از این وسیله به صورت تک نفره برای گردشگران و افراد مبتدی امکان پذیر نیست.
مراحل آموزش چتربازی
در چتربازی اتوماتیک به دلیل آن که باز شدن چتر به صورت خودکار انجام می شود، فرود ایمن یکی از مهم ترین مسائل می باشد، همین امر سبب شده است که در آموزش این نوع چتربازی افراد را برای فرودی بی خطر آماده کنند. در ابتدا آمادگی بدنی افراد سنجیده می شود و آموزش هایی به آن ها داده شده تا به هنگام فرود کمترین ضربه به بدنشان وارد گردد.
شکل صحیح بدن در زمان فرود به شرح زیر است:
· جفت کردن پاها و به هم چسباندن زانو ها.
· خم کردن زانو ها.
· پایین گرفتن سر به اندازه ای که چانه شخص به سینه اش بچسبد.
· قرار گرفتن دست ها در کنار گوش به حالت نیمه مشت.
· صاف بودن کمر
افراد با رعایت این نکات می توانند به راحتی فرود آیند.
بهترین نقاط جهان برای چتربازی
ورزش چتربازی باعث بالا رفتن آدرنالین خونتان شده و هیجان را به اوج خود می رساند، در نقاط مختلف دنیا باشگاه های چتربازی بسیاری وجود دارد اما برخی از باشگاه ها دارای ویژگی های خاصی بوده که باعث محبوبیت بیشتر آن ها شده است، در ادامه به بررسی معروف ترین مکان ها برای چتربازی خواهیم پرداخت.
چتربازی در امارات
چتربازی در آسمان شهر دبی درست در بالای پالم جمیرا، یکی از محبوب ترین مکان ها برای چتربازی محسوب می شود، سالانه گردشگران بسیاری برای شرکت در تور های چتربازی این شهر، تور دبی را در برنامه سفر خود قرار می دهند، لازم به ذکر است که برای شرکت در تور های چتربازی پالم جمیرا لازم است از چندین ماه قبل، بلیت خود را رزرو کنید.
چتربازی در هاوایی
جزیره هاوایی یکی از زیبا ترین نقاط دنیا می باشد همین امر سبب شده است که تور چتربازی منطقه وایالوا از محبوبیت بالایی در بین گردشگران برخوردار باشد، افراد در تور های چتربازی هاوایی از ارتفاع 6000 متری به پایین پریده و با سرعتی بیش از 190 کیلومتر در ساعت به سمت اقیانوس آرام سقوط می کنند.
چتربازی در نپال
به چتربازی بازی بر فراز اقیانوس آرام علاقه ای ندارید؟ رشته کوه های هیمالیا را امتحان کنید. افراد در این منطقه از ارتفاع 7000 متری، از درون هلیکوپتر به پایین می پرند و در میان رشته کوه های هیمالیا به چتربازی می پردازند.
چتربازی در سوئیس
رشته کوه های آلپ در کنار دریاچه یخی و آبشار ها باعث زیبایی هرچه بیشتر این کشور شده است، برای مشاهده منظره ای زیبا از جاذبه های گردشگری تور سوئیس، لازم است بر فراز آسمان این کشور به چتربازی بپردازید.
چتربازی در استرالیا
تا به حال به چتربازی بر فراز صخره های مرجانی فکر کرده اید؟ این امکان در کشور استرالیا وجود دارد، گردشگران می توانند در آسمان این کشور به چتربازی پرداخته و مناظر زیبای اطراف را مشاهده کنند.
مراکز چتربازی در کشور ایران
امروزه با پیشرفت صنعت گردشگری در کشور ایران، باشگاه های چتربازی و سایت های پروازی متنوعی در شهر های مختلف کشورمان افتتاح شده است که در این بخش به معرفی چندین مورد از آن ها خواهیم پرداخت.
باشگاه ورزش های هوایی سیمرغ
این باشگاه یکی از بهترین مکان ها برای آموزش سقوط آزاد، پاراگلایدر و پاراموتور می باشد، لازم به ذکر است که پرواز های این باشگاه در سایت پروازی شهید عسگری انجام می شود و علاقمندان پس از گذراندن دوره های آموزشی در این باشگاه می توانند در سایت پروازی شهید عسگری چتربازی را تجربه کنند.
آدرس باشگاه ورزش های هوایی سیمرغ : تهران، جنت آباد شمالی، خیابان ارغوان، کوچه بهارستان 19، پلاک 40
سایت پروازی شهید عسگری
این سایت پروازی که در منطقه وردآورد تهران احداث شده، یکی از بهترین مکان ها برای تجربه سقوط آزاد و چتربازی محسوب می شود، افرادی که در این سایت پروازی به چتربازی می پردازند می توانند مناظر زیبای اطراف مانند پارک جنگلی چیتگر و دریاچه چیتگر را مشاهده کنند.
آدرس سایت پروازی شهید عسگری : تهران، اتوبان تهران-کرج، نرسیده به ایستگاه مترو وردآورد، خیابان اردستانی، خیابان دانش، سایت پروازی شهید عسگری
سایت پروازی شهید ناظری
این سایت پروازی که در منطقه شهران، واقع در شمال غربی شهر تهران قرار گرفته است، مخصوص پرواز با پاراگلایدر می باشد. افرادی که به چتربازی در این منطقه می پردازند می توانند مناظر زیبای اطراف مانند پارک کوهسار و دره فرحزاد را مشاهده کنند.
آدرس سایت پروازی شهید ناظری : تهران، جنت آباد شمالی، سیمون بولیوار، سایت پروازی شهید ناظری
باشگاه ورزش های هوایی رُخ در اصفهان
باشگاه ورزشی رخ واقع در خیابان چهار باغ اصفهان یکی از بهترین باشگاه های آموزش چتربازی در این شهر می باشد، گردشگران تور داخلی لازم است بدانند که در این باشگاه دوره های آموزشی پاراگلایدر و پاراموتور برگزار می گردد.
آدرس باشگاه ورزش های هوایی رخ : اصفهان، خیابان چهارباغ بالا، چهارراه نظر، مجتمع اداری تجاری ماکان یک، طبقه سوم
باشگاه ورزش های هوایی آیریان در مشهد
باشگاه آیریان برگزار کننده دوره های آموزشی پاراگلایدر و پاراموتور در شهر مشهد می باشد.
آدرس باشگاه ورزش های هوایی آیریان : مشهد، بلوار وکیل آباد، بلوار جلال آل احمد، جلال 1، پلاک 24
هزینه چتربازی
قیمت بلیط پرواز با پاراگلایدر به همراه خلبان، در تاریخ 4 اسفند 1397 در حدود 400 هزار تومان می باشد، لازم به ذکر است که افراد با کمی جستجو در سایت های ارائه دهنده ی این گونه تفریحات، می توانند بلیط پرواز با پاراگلایدر را با تخفیف ها بسیار مناسبی خریداری کنند.
هزینه چتربازی در سایر نقاط دنیا متفاوت بوده و یکسان نمی باشد.
مدت زمان چتربازی
مدت زمان استفاده از پاراگلایدر با توجه به شرایط جوی و سرعت باد متفاوت بوده و به صورت میانگین در حدود 15 تا 30 دقیقه می باشد.
سایت لحظه آخر ارائه دهنده انواع تورهای گردشگری و مسافرتی اعم از تور دبی ، تور تایلند، تور مالزی، تور ارمنستان، تور گرجستان، تور لحظه آخری و دیگر تورهای داخلی و خارجی می باشد، برای اطلاع از قیمت تورها می توانید به سایت لحظه آخر مراجعه فرمایید.
