انجیر معابد یا همان درخت همیشه سبز لور، یکی از زیباترین درختان منطقه حاره ای است. درختی دارای ریشه های متعدد و تاجی بزرگ که میوه ی نارنجی رنگ خوراکی نیز دارد. ریشه ها و برگ های آن از بدنه آویزان هستند که این عامل، انجیر معابد را از سایر درختان متمایز می سازد. این درخت را با نام های دیگر مانند انجیر پرتغالی و یا انجیر هندی نیز می شناسند و بعضی ها معتقدند که این درخت از هندوستان به خلیج فارس آورده شده است.
درخت انجیر معابد کجاست؟
درخت لور در شهر های جنوبی کشور ایران از جمله چابهار، بندر عباس، کیش، و قشم وجود دارد و بومی مناطقی همچون هند و جنوب شرقی آسیا می باشد. هم اکنون این درخت جزو یکی از جاذبه های دیدنی جزیره قشم می باشد.
قدمت درخت انجیر معابد
قدمت قدیمی ترین درخت انجیر معابد به حدود 600 سال پیش برمی گردد و می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که این درختان در زمان های تیموریان و یا ایلخانیان وارد ایران شدند. علت نام گذاری این درخت نیز با نام انجیر معابد به زمان بودا باز می‌گردد. یکی از معروف ترین این درخت ها، درخت انجیر مقدسی داخل معبد ماهابودی می باشد که زمان کاشت آن چیزی در حدود 288 سال پیش از تولد مسیح بوده است.
ویژگی درخت انجیر معابد
این درخت بیشتر به شاخه پراکنی و گسترش حجم خود تمایل دارد تا افزایش ارتفاع و قد و قامت؛ انجیر معابد چرخه زندگی غیر معمولی را دارا می باشد و یکی از بلندترین درختان جنگل های بارانی نیز است. دانه های این درخت درون فضله پرندگان بر روی درختان دیگر سقوط می‌کنند. این درخت بسیار زیبا نخست تنها یک تنه است، ولیکن با گذر زمان و رشد درخت، شاخه های آن به سمت زمین آویزان شده و پس از گذشت زمانی در آن فرو می روند و خود نیز به تنه تبدیل می شوند. این روند به قدری ادامه پیدا می‌کند که یک درخت، چندین ساقه داخل زمین خواهد داشت. درخت انجیر معابد در مناطق گرمسیری ایران رشد کرده و هم اکنون جزو پوشش گیاهی جزایر خلیج فارس به حساب می آید.
