آفریقا در تمامی ادوار تاریخ، یکی از زیباترین و پرجاذبه ترین مقاصد گردشگری دنیا به حساب می آمده که شگفتی های فراوانی را در خود جای داده است. دریاچه ناترون که ششمین دریاچه بزرگ تانزانیا می باشد، را می توان از مهم ترین دریاچه های نمک این کشور به حساب آورد. ناترون از رود ایوازو نیرو سرچشمه می گیر؛ این آب در مسیر رسیدن به دریاچه، از چشمه های آب گرم متعددی عبور می کند که مواد معدنی زیادی را وارد آب می کند. این دریاچه سرخ رنگ همچون قاتلی می ماند که پرندگان و جاندارانی که وارد آن شوند به سرعت خشک شده و تنها بخش هایی از جسد آن ها باقی می ماند. رنگ سرخ دریاچه به دلیل وجود سدیم کربنات در آب و واکنش با مواد دیگر می باشد. این دریاچه دارای مقدار قابل توجهی مواد معدنی و قلیایی می باشد که سبب شده PH آب تا 10.5 برسد. این ویژگی ها باعث شده که هر پرنده یا موجودی که به قصد شنا یا آب خوردن وارد این دریاچه می شود، چیزی جز استخوان ها و پرهایش باقی نماند؛ از همین رو دریاچه ناترون را گورستان پرنده ها نیز می نامند. از طرفی در اطراف این دریاچه یک آتشفشان وجود دارد که مواد آتشفشانی آن هم وارد آب دریاچه می شوند. تمامی این دلایل در نابودی پرندگان نقش به سزایی دارند. در واقع موادی که در این تالاب وجود دارد، همان موادی است که مصریان باستان برای مومیایی کردن اجساد خود به کار می بردند.
در فصول گرم سال که سطح آب کم می شود و عقب نشینی می کند، لاشه های فراوانی از پرندگان و حیوانات مختلف را می توان در ساحل دریاچه مشاهده کرد. گفته می شود وجود این مواد معدنی و شیمیایی در دریاچه ناترون، سطحی صیقلی همچون شیشه در آن به وجود آورده که پرندگان از بالا تصویر خود را روی آن می بینند و به دلیل جذابیتی که برایشان دارد به پایین آمده و نتیجه چیزی جزء به دام افتادن آن ها نمی شود. خوب است بدانید که این سطح شفاف و صیقلی تنها موجب گمراه شدن پرندگان و جانوران نمی شود؛ مدتی قبل یک هلیکوپتر با این تصور که این مکان سراب می باشد در آن سقوط کرد و لاشه آن هم خیلی سریع در این آب پوسیده شد.
در سال 1971 در شهر رامسر، یک پیمان بین المللی در جهت حفظ تالاب ها و گیاهان و حیوانات وابسته به آن ها به تصویب رسید؛ این کنوانسیون دریاچه ناترون را یکی از مهم ترین دریاچه های جهان می داند.
ویژگی های دریاچه ناترون
وسعت کلی این دریاچه 1,040 کیلومتر مربع بوده و ارتفاع آن از سطح دریا 600 متر است. این دریاچه عمق زیادی ندارد به طوری که عمیق ترین نقطه آن 3 متر می باشد. دمای آب دریاچه ناترون در اکثر مواقع سال بین 40 الی 60 درجه سانتی گراد است. از آن جایی که این منطقه گرم و خشک می باشد، میزان بارش های سالیانه آن بسیار کم است (حدود 800 میلی متر) و این مقدار اندک هم بین ماه های آذر تا خرداد رخ می دهد. به طور کلی میزان آبِ این دریاچه تغییر چندانی پیدا نمی کند. شدت گرما در این منطقه به گونه ای است که تبخیر به میزان زیادی انجام می شود و همین امر باعث شده سنگ های اطراف دریاچه به شکل رسوبی درآیند و نمای جالبی به این جاذبه ببخشند.
به سبب ساکن بودن آب این دریاچه، آن را تالاب نیز می نامند و این عامل سبب می شود که خاصیت آن هیچگاه از بین نرود؛ ناترون یکی از آرام ترین دریاچه های آفریقا به حساب می آید. این مکان مرموز جزء عجایب دنیا می باشد. تماشای تصاویری از اجساد سوخته و منهدم شده پرندگان و جانوران، بسیاری از گردشگران تور آفریقا را دل آزرده می کند؛ به طور کلی این مکان برای پیک نیک و تفریحی خانوادگی مناسب نبوده و تنها برای افرادی که به پدیده های طبیعی علاقه دارند، دلپذیر است. البته لازم به ذکر است که بگوییم عکس های منتشر شده از این دریاچه که توسط تیک برندت ثبت شده است، به گونه ای می باشد که گویا این حیوانات در اثر اولین برخورد با آب دریاچه خشک شده اند، ولی در واقع این فرایند کمی به طول می انجامد. برندت عکاس معروفی است که در بازدید از این دریاچه به ویژگی شگفت آور آن پی برد و تصمیم گرفت اجساد و فسیل پرندگان موجود در اطراف دریاچه را جمع آوری کند و با آن ها عکس هایی هنرمندانه در موقعیت های گوناگون ثبت نماید؛ او برای این کار حتی از اهالی محلی هم کمک گرفت.
با وجود اینکه زندگی در این دریاچه برای آبزیان طاقت فرسا و کشنده می باشد، برخی از حیوانات نظیر: ماهی های قلیایی، باکتری های نمک دوست و فلامینگوها می توانند در آن ادامه حیات دهند.
راه دسترسی به دریاچه ناترون
بهتر است پیش از سفر به این منطقه، تحقیقات لازم را انجام دهید و در صورت نهایی شدن تصمیم، لوازم و امکانات لازم را همراه خود داشته باشید. اغلب کسانی که می خواهند از این مکان بازدید به عمل آورند، از مسیرهای آروشا، تراجیری، سرنگتی و انگورونگورو بهره می برند. رسیدن به دریاچه ناترون از این مسیر سخت و پر دست انداز، 2 روز به طول می انجامد.
آدرس: آفریقا/ شمال تانزانیا/ استان آروشا
