برج آزادی تهران

برج آزادی تهران یکی از سمبل های پایتخت است که بسیاری از گردشگران، تهران را با آن می شناسند. این برج تماشایی که در قلب میدان آزادی واقع شده توسط معماری زبده به نام حسین امانت در سال 1348 بنا شد. این سازه تا پیش از انقلاب برج شهیاد آریامهر نامیده می شد و بعد از انقلاب به برج آزادی تغییر نام پیدا کرد. این برج که یکی از جاهای دیدنی تهران به شمار می رود، با معماری منحصر به فردِ خود از محبوب ترین مکان ها برای عکاسی می باشد. به دلیل مجاورت این سازه بی نظیر با فرودگاه بین المللی مهرآباد، هنگام ورود توریست ها به شهر، نخستین مکانی که توجه آن را جلب می کرد، برج آزادی بود از همین رو آن را دروازه غربی شهر به حساب می آوردند. معماری برج آزادی تلفیقی از معماری دوران ساسانی، هخامنشی و معماری اسلامی می باشد به گونه ای که قوس اصلی درون برج مربوط به دوران ساسانی، خطوط موازی پایه ها مربوط به سبک هخامنشی و قوس بالایی مربوط به معماری اسلامی است. حسین امانت سعی کرده تا شاخصه های معماری ایرانی نظیر: بادگیر، چهارطاقی، باغ ایرانی، بازار ایرانی، روشن دان و کاشی کاری های چشم نواز را در این سازه استفاده کند تا زیبایی های آن را دوچندان نماید و گردشگران با تماشای آن متوجه فرهنگ ایرانی شوند.

ارتفاع برج آزادی

تهران 63 متر می باشد که صرف نظر از زیرزمین، ارتفاع آن از سطح زمین 45 متر است. حسین امانت اظهار داشته که به دلیل قرارگیری فرودگاه مهرآباد در نزدیکی برج، اجازه نداشته ارتفاع بیشتری برای طرح خود در نظر بگیرد. شکل ظاهری این برج همچون تندیسی تماشایی است که توجه هر بیننده ای را به خود معطوف می کند. در واقع شکل ظاهری برج آزادی به گونه ای است که گویا دو قوس بزرگ در خطی متقاطع به یکدیگر رسیده اند و سبب ایجاد این سازه شگفت انگیز شده اند. در واقع برج آزادی یک هندسه مربع مستطیل دارد که از روی چهارپایه خود چرخیده و تبدیل به 16 ضلعی می شود و در دل آن یک گنبد بسیار زیبا شکل می گیرد.

در ساخت برج آزادی به طور تقریبی 46 هزار قطعه سنگ به کار رفته است. این سنگ های سفید که با شیارهای فیروزه ای رنگ نمای برج را تشکیل داده اند با بتن و آهن ضد زنگ به هم متصل شده اند و بندکشی آن ها از طریق ماده ای به نام Flexible sealant که شبیه به لاستیک می باشد، انجام شده است. این ماده ی قابل انعطاف انتخاب مناسبی به این منظور بوده تا در گرما و سرمای هوا فرسودگی در سنگ ها صورت نگیرد. مقرنس ها و تزئینات بسیار زیبایی که در برج آزادی تهران به کار رفته بر جلوه و شکوه آن افزوده است. بازدیدکنندگان هنگام نزدیک شدن به برج، متوجه می شوند که 4 نما برای آن در نظر گرفته شده که به صورت دو به دو با یکدیگر متقارن هستند؛ البته نماهای اصلی مربوط به جناح غربی و شرقی آن است که توجه بیشتری را به خود معطوف می کنند.

می توان ادعا کرد که تا به حال اکثر توریست هایی که وارد تهران شده اند در کنار برج آزادی و میدان خوش منظری که اطراف آن را فرا گرفته، عکس یادگاری انداخته اند. قرارگیری برج آزادی در مرکز شهر سبب شده تا نمای این سازه زیبا غرق در آلودگی باشد. شستشوی برج آزادی مستلزم زمان و بودجه ای هنگفت است که نمی توان به طور هرساله به آن پرداخت، به همین دلیل هر چند سال یک بار این عملیات اجرایی می گردد.

معماری برج آزادی

برج آزادی و میدان آزادی دارای طراحی و معماری منحصربه‌فردی هستند که المان‌های معماری ایرانی از قبیل بادگیر، باغ ایرانی، چهار طاقی، کاربندی و انواع کاشی‌کاری را در طراحی خود به کار برده‌اند. میدان آزادی با مساحت ۵۰ هزار متر مربع شکلی بیضی دارد و برج آزادی در محور شرق - غرب و در نیمه شرقی آن واقع شده است. معمار این بنا تلاش کرده است تا در این سازه منحصربه‌فرد، گذشته‌ی درخشان تاریخ ایران را به تصویر کشیده و هر بازدیدکننده‌ای که به ایران سفر می‌کند، با دیدن برج آزادی با فرهنگ و تمدن این سرزمین آشنا شود.

تاریخچه برج آزادی

برج آزادی تهران در طول سال های 1348 الی 1350 ساخته شد، در واقع ایده ساخت این برج در دهه چهل همزمان با دغدغه های توسعه شهری مطرح شد. هدف از ساخت این سازه، یادبودی برای جشن های 2500 ساله شاهانه بود که باید در سال 1350 با حضور مقامات عالی مرتبه کشورهای مختلف دنیا صورت می گرفت، از همین رو مسئولین به این فکر فرو رفتند که برای استقبال از میهمانان و همچنین ماندگاری یک بنای تاریخی و فرهنگی که نماد تهران باشد مسابقه ای را طراحی کنند و از مردم بخواهند که طرح های مورد نظر خود را ارائه دهند. سرانجام در سال 1345 این اقدام صورت گرفت و طرح های متنوعی به دست داورها رسید که از میان آن ها طرح حسین امانت که دانشجوی رشته معماری در دانشگاه تهران بود، توجه داورها را به خود جلب کرد. بعد از برگزیده شدن این طرح 1 سال بعد محمدرضاشاه به همراه نخست وزیر و شهردار وقت به سه راه مهرآباد رفتند و پروژه را افتتاح کردند تا هرچه زودتر مراحل عملیاتی آن توسط شرکت مپ طی شود.

سرانجام در روز 24 مهرماه 1350 در ساعت 6:30 عصر در حضور سه هزار میهمان خارجی و داخلی از این سازه باشکوه رونمایی شد. محمدرضا شاه به همراه همسرش فرح پهلوی در این مراسم حضور پیدا کرد و برای نخستین بار از منشور حقوق کوروش رونمایی کرد. خوب است بدانید که این منشور تنها نوشتاری بود که تا آن زمان در رابطه با حقوق بشر (در سطح جهان) تنظیم شده بود و هم اکنون نیز در موزه بریتانیا در لندن به نمایش گذاشته شده که برای گردشگران تور اروپا جذابیت های فراوانی دارد. مسئولیت حفظ و نگهداری از برج شهیاد آریامهر بر عهده وزارت فرهنگ و هنر بود که بعد از انقلاب این مسئولیت را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واگذار کردند. پس از گذشت 6 ماه از افتتاح برج آزادی تهران، این بنای مهم در آثار ملی به ثبت رسید.

با وجود اینکه تنها حدود نیم قرن از قدمت این سازه باشکوه می گذرد ولی روزهای مهمی از تاریخ کشورمان را شاهد بوده و مهم ترین مکانی بود که مردم در طول مبارزات انقلاب اسلامی در آن تجمع می کردند؛ بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هم تجمع هایی به طور هرساله در این مکان انجام می شد که هنوز هم پایدار هستند. در سال 1357 بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مراسم پیشواز از امام خمینی که بعد از تبعید به تهران باز می گشتند نیز در میدان آزادی تهران انجام شد و درست در همین زمان نام آن به "آزادی" تغییر پیدا کرد. از سال 1382 تاکنون اداره این برج زیبا را بنیاد فرهنگی و هنری رودکی بر عهده دارد، ولی با وجود وضعیت نگران کننده ای که هم اکنون این سازه باارزش دارد، هیچ ارگانی برای مرمت آن وارد عمل نمی شود.

بخش های مختلف برج آزادی

این برج 4 طبقه دارد که دسترسی به طبقات و بام آن از پله ها یا آسانسور امکان پذیر است. جالب است بدانید که هیچ یک از سقف های طبقات بسته نیستند و با معماری منحصر به فردی به طبقات بالایی مرتبط می شوند.

ورودی و زیرزمین برج آزادی

در گذشته برای وارد شدن به برج باید از لنگه های سنگی (گرانیتی) به وزن 3.5 تُن عبور می کردند اما هم اکنون ورودی برج با پشت سر گذاشتن تعدادی پله که تا حدود 5 متر پایین تر از سطح زمین امتداد دارد پدیدار می شود که به صورت درب های شیشه ای می باشند. اصلی ترین و مهم ترین قسمت برج طبقه زیرزمین آن است که بخش هایی نظیر دربِ ضلع شمالی، شرقی و جنوبی، تالار آینه، بلیت فروشی، تالار کهن، سالن تشریفات، سالن نمایش، نگهبانی،راهروی فناوری اطلاعات، نگارخانه اقوام، کتابخانه، تالار ایرانشناسی، سالن ایران شناسی و گذرگاه پیشینیان را در خود جای داده است.

در ابتدای مسیر نقشه برج را می بینید که به وضوح تمامی قسمت ها را مشخص کرده و بر اساس آن می توانید به قسمت مورد علاقه خود مراجعه کنید.

سالن ایران شناسی برج آزادی

نخستین بخشی که پس از تهیه بلیت، در طبقه زیرزمین با آن روبرو می شوید ورودیِ سالن ایرانشناسی می باشد. در این سالن یک ماکت از نقشه ایران وجود دارد که استان های مختلف کشورمان به واسطه نورپردازی از هم تفکیک شده اند و توریست ها و گردشگران تور داخلی می توانند در این سالن با فرهنگ استان های مختلف کشور آشنایی پیدا کنند. این سالن به طور تقریبی 1100 متر مربع می باشد که افزون بر نقشه ها و ماکت های پرتعداد، 4 آکواریوم، آبنما و صفحه نمایش هایی نیز در آن وجود دارد.

سالن سینمای برج آزادی

بنیاد رودکی حدود 9 سال قبل یک سالن سینمای سیمولیشنی پیشرفته در این مجموعه افتتاح نمود که در آن حدود 50 صندلی جک دار با قابلیت های بالای حرکتی وجود دارد، ولی به دلایل نامشخص هنوز این سالن که در جوار سالن ایرانشناسی واقع شده مورد استفاده قرار نگرفته است.

بعد از عبور از این سالن درب اصلی برج آزادی به روی شما گشوده می شود.

گذرگاه پیشینیان

با عبور از درب اصلی، بخش گذرگاه پیشینیان با مساحت 170 متر مربع مقابل شما قرار می گیرد که در آن تعدادی ویترین وجود دارد و به صورت دوره ای، آثار هنرمندان مختلف در آن به نمایش در می آید.

تالار کهن

تالار کهن سومین بخشی است که در زیرزمین دیده می شود؛ این قسمت سالن بزرگی به مساحت 346 متر است که در زیر برج قرار گرفته و 15 ویترین دارد. گردشگران تور تهران می توانند در این تالار با آثار تاریخی و هنری ایران آشنا شوند و در کنار آن ها از عروسک های نمایشی کشورهای دیگر هم بازدید به عمل آورند. خوب است بدانید که تاسیسات مرکزی برج در جناح جنوبی این تالار واقع شده است. در جناح غربی تالار هم فروشگاهی وجود دارد که می توانید در آن اجناسی همچون سنگ های گوناگون، صنایع دستی و سی دی های برج آزادی را خریداری کنید.

تالار آینه

با عبور از تالار کهن به تالار آینه می رسید که فضایی 300 متری و زیبا می باشد و در آن 6 ویترین مشاهده می شود؛ این ویترین ها نمایش دهنده مفاهیمی نظیر: دریای خزر، خلیج فارس، بنای آزادی، ایران زمین، ورزش، شهرسازی، محیط زیست، کشاورزی و غیره می باشد. دلیل نام گذاری این تالار وجود آینه هایی است که در کنار هر یک از ویترین ها قرار دارد تا اشیاء جلوه ای بی همتا پیدا کنند.

نگارخانه اقوام

در بالای تالار آینه نگارخانه اقوام قرار دارد که در واقع راهرویی به شکل نیم دایره بوده و 8 ویترین در آن قرار دارد.

کتابخانه برج آزادی تهران

کتابخانه ای که به آن اشاره کردیم، در شرق نگارخانه واقع شده و با مساحت تقریبی 200 مترمربعی گنجایش 15 هزار جلد کتاب را دارا است. البته اکنون 11 هزار جلد کتاب در آن وجود دارد که موضوعات آن ها حول محور معماری، تاریخ، زبان شناسی و ادبیات می باشد. 

نگارخانه بوستان

در کنار کتابخانه، نگارخانه ای 200 متری با فضایی مدرن و نورپردازی های حرفه ای واقع شده که نگارخانه بوستان نامیده می شود. نگارخانه بوستان هرساله میزبان نمایشگاه های هنری گوناگونی است.

سالن نمایش برج آزادی

سالنی با حدود 18 سکو جهت اجرای نمایش یا تئاتر در مجموعه آزادی وجود دارد که 300 تماشاگر می توانند به طور همزمان در آن به دیدن نمایش بپردازند، سقف شیشه ای این سالن تصویری از مرداب انزلی را به تصویر می کشد.

سالن تشریفات برج آزادی

سالن تشریفاتی با مساحت تقریبی 200 متر مربع نیز برای میزبانی از میهمانان خاص و جلسات مهم طراحی شده است. این سالن سقفی از جنس بتن سفید دارد که نقش های بسیار زیبایی در آن طراحی شده است.

راهروی فناوری اطلاعات

یکی از جالب ترین بخش های برج آزادی پایگاه دانستنی ها یا راهروی فناوری اطلاعات است که در آن می توانید از ربات های پیشرفته و جذابی بازدید کنید. این راهرو 2 سالن قرینه را شامل می شود که معماری تلفیقی آن ها یکی دیگر از جذابیت های این بخش به مشار می رود.

گردشگران و توریست ها برای رفتن به طبقات بالایی هم می توانند از 286 پله ای که در نظر گرفته شده بالا بروند و هم از طریق 2 آسانسور مجموعه جابجا شوند. البته برای رفتن به بام برج باید از طریق پله ها اقدام نمایید.

طبقه میانی یا دوم

این طبقه جهت بازدید نمی باشد و تنها برای تعویض آسانسور کاربرد دارد؛ زیرا که عملکرد 2 آسانسور مجموعه به شیوه ای است که یکی از آن ها 2 طبقه ابتدایی را طی می کند و ادامه مسیر را به واسطه آسانسور دیگر باید بپیمایید.

طبقه سوم یا بالای قوس

این طبقه مکانی است که می توانید به تماشای جزئیات معماری برج و گنبد دیدنی آن بپردازید. ارتفاع طبقه سوم از سطح میدان آزادی 33 متر می باشد.

طبقه آخر یا زیر گنبد

بازدیدکنندگان در این طبقه می توانند چشم انداز بی نظیری از شهر تهران را در ارتفاع 40 متری (از سطح میدان) و از طریق پنجره هایی که به شکل شش ضلعی های نامنتظم هستند به تماشا بنشینند.

آسانسور برج آزادی

برج آزادی دارای دو آسانسور است. هر آسانسور به دو طبقه اختصاص دارد. آسانسور اول تا طبقه دوم سفر می‌کند و آسانسور دوم دو طبقه بعدی را طی می‌کند. به عبارت دیگر، آسانسور اول به طبقات ۱ و ۲ می‌رود و آسانسور دوم از طبقه 2 به 3 می‌رود.

برج آزادی کجاست؟

میدان آزادی بزرگترین میدان شهر تهران و دومین میدان بزرگ ایران می باشد. وجود برج آزادی در میدان خوش منظرِ آزادی سبب جذابیت دوچندانِ آن شده است. میدان آزادی دارای شیبی می باشد که به منظور خاصی طراحی شده تا هنگامی که از فواصل دور به میدان نزدیک می شوید با پشت سر گذاشتن مسیر تصویر کامل تری از برج را نظاره کنید به گونه ای که احساس کنید به سمت بالا در حال حرکت هستید.

این میدان از سمت شمال با بزرگراه محمد علی جناح، از جنوب با بزرگراه آیت الله سعیدی، از شرق با خیابان آزادی و از غرب با بزرگراه لشکری مرتبط است. در این میدان بیضی شکل که مساحتی در حدود 68 هزار متر مربع و محیطی 980 متری دارد، باغچه های 6 ضلعی چمن کاری شده، پیاده روهای متعدد و آب نماهای دل انگیزی وجود دارد که این فواره ها از باغ های ایرانی الهام گرفته شده اند. به گفته حسین امانت نقوش و طرح هایی که در میدان دیده می شود از مسجد شیخ لطف الله اصفهان ایده گرفته که البته تفاوت هایی نظیر هندسه گنبد در آن دیده می شود. برج آزادی در نیمه شرقی این میدان بیضی شکل قرار دارد.

مسیر دسترسی به برج آزادی

افرادی که در تهران زندگی می کنند به راحتی می توانند از طریق خودروی شخصی خود به نزدیک میدان آزادی بروند و بعد از پارک کردن در پارکینگ عمومی، برای گشت و گذار و بازدید راهی مکان مورد نظر شوند. وجود ترمینال غرب تهران در فاصله اندکی از برج، دسترسی آسانی را برای گردشگران به وجود آورده است. همچنین  افراد می توانند از طریق وسایل حمل و نقل عمومی نظیر تاکسی، اتوبوس و مترو که در فاصله کمی از برج قرار گرفته، خود را به این برج دیدنی برسانند.

1. مترو: در صورت استفاده از مترو باید وارد خط 4 متروی تهران شوید و در ایستگاه میدان آزادی پیاده شوید. هنگام خروج از ایستگاه، برج آزادی که همچون نگینی در مرکز میدان آزادی رخ نمایی می کند دیده می شود.
2. تاکسی: دو پایانه تاکسیرانی در نزدیکی جاذبه مد نظر قرار گرفته که می توانید از آن ها بهره ببرید. ولی در نظر داشته باشید که این روش از سایر روش ها کمی گران تر می باشد.
3. اتوبوس: وقتی در میدان آزادی قرار می گیریم، اتوبوس های فراوانی را می بینیم که از اقصی نقاط پایتخت به مقصد پایانه آزادی در حال حرکت هستند. این اتوبوس ها هم انتخاب مناسب و البته ارزانی هستند که توریست ها می توانند مورد استفاده قرار دهند.

هزینه بازدید از برج آزادی

بازدید از برج آزادی تهران برای هموطنان عزیز 10 هزار تومان و برای اتباع خارجی 15 هزار تومان هزینه دارد.

بهترین زمان بازدید برج آزادی

بازدید از این جاذبه زیبا در هر فصلی از سال جذابیت های خاص خودش را دارد برای مثال بارش باران یا برف زمستانی تصویری وصف ناپذیر را پدیدار می کند. اما نظاره کردن طلوع و غروب خورشید در کنار برج آزادی بسیار دل انگیز است. نورپردازی های چشم نوازی که به هنگام تاریکی هوا در این برج قابل مشاهده می باشد، هر بیننده ای را به وجد می آورد.

جاهای دیدنی اطراف بر آزادی

1. دریاچه چیتگر یا دریاچه شهدای خلیج فارس، بزرگ‌ترین دریاچه مصنوعی ایران است و در فاصله حدود ۲۰ کیلومتری برج آزادی قرار دارد. این دریاچه مکانی مناسب برای فعالیت‌های تفریحی مانند دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی و لذت بردن از شهربازی، خرید و پیک نیک خانوادگی در هر فصل سال است.
2. همچنین، شهربازی ارم نیز در فاصله حوالی ۱۰ کیلومتری برج آزادی واقع شده است. این شهربازی با بیش از ۷۰ نوع دستگاه بازی هیجان‌انگیز می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای تفریح و پیک‌نیک باشد. ارم از جمله شهربازی‌های قدیمی و خاطره‌انگیز تهران است که با شهربازی‌های روباز و سرپوشیده خود، بازدیدکنندگان را میزبانی می‌کند.

آدرس برج آزادی

 تهران/ میدان آزادی/ برج آزادی

ساعات کار برج آزادی

یک شنبه تا جمعه 9 الی 17

شماره تماس 

02166023951

وب سایت برج آزادی

www.azadi-tower.com