باغ ماژورل

باغی پر از گل های نیلوفر و جویبار هایی با جریان آب خروشان که عطری بیهوش کننده صورتتان را  لمس می کند و با صدای زیبایِ برگ های درختانی که میخواهند خودمایی کنند و زیبایشان رو به رخ بکشند شما را همچنان مجذوب نگه می دارد. شما هرگز نمی توانید تمام گونه های گل و گیاهانِ این باغ رو ببینید زیرا هیچ وقت پر نمیشود.

این باغ مساحتی در حدود یک هکتار داشته و چند خانه ویلایی با سبک معماریِ خلاقانه که در حال حاضر به موزه تبدیل شده دارد. در لا به لای  پیاده‌ روها همنوازی صدای بلبلان شما رو به سمت این خانه ها راهنمایی می کنند و یکی از جالب ترین جلوه هایِ این باغ  گیاهانی با رنگ‌های هماهنگ اند که از سرتاسر دنیا جمع آوری شده است پر شده. همانند ترکیب یه نقاشی، گونه‌ها را بین نور و سایه در اطراف یه حوض مرکزی طولانی و در امتداد دیوارهای نقاشی شده نامنظم، گردشگاه‌های پرپیچ و خم به صورت منحنی مرتب کرده و دیوارهایش را به رنگ باشکوه "آبی ماژورل" رنگ کرده اند که این رنگ آبی، باعث شده رنگ سبز گیاهان زیباتر به چشم شما بیاد.

بعد از فوت ژاک ماژورل این باغ به فروش رسید و قصد ساخت هتلی بزرگ در این مکانِ زیبا داشتند ولی در همین هیاهوی فروش خوشبختانه  2 نفر که هر روز به دیدن این زیبایی هماهنگ میامدن ناجی این دلربا شدند و نگذاشنتد این واقعه وحشتناکِ خرابی برایش پیش بیاد. نام‌ های این 2 فداکار که تمام تلاششان را و برای خرید این باغ کردند "پی یر برژ و ایو سن لوران" است.