عالی قاپو، یکی از مهم ترین شاهکارها‌ی معماری اوائل قرن یازدهم هجری می باشد با ما همراه شوید و دنیای درون عالی قاپو را بشناسید.
عالى قاپو بزرگترین کاخى است که ممکن است در یک پایتخت وجود داشته باشد. این کاخ در زمان خود (صفویه) از بهترین کاخ‌های دنیا به به حساب می آمده و دارای همه مزایا و محاسن بوده و آنچه لازمه یک کاخ سلطنتى بوده درون خود جای داده است.
کاخ عالی قاپو، عمارتی است برافراشته در غرب میدان نقش جهان و روبه‌روی مسجد شیخ لطف‌الله و به عنوان یکی از مهم‌ترین شاهکارها‌ی معماری اوائل قرن یازدهم هجری از شهرتی عالم‌گیر برخوردار می باشد. تاریخ ساخت بنای تاریخی عالی قاپو به ۱۰۵۴ هـ.ق باز‌می‌گردد و بانی آن شاه عباس اول است.
عالی قاپو دروازه مرکزی و مدخل کلیه قصرهایی بود که در دوران صفویه در محدوده میدان نقش جهان بنا شده بودند. این امارت، مرکب از دو کلمه عالی و قاپو است که با هم به معنای «سر‌در بلند» یا «درگاه بلند» هستند.
تاریخ ساخت عالی قاپو به ۱۰۵۴ هـ.ق باز‌می‌گردد و بانی آن شاه عباس اول است.
بنای عالی قاپو با ارتفاعی حدود ۳۶ متر تا کف بازار، بلندترین عمارت چند طبقه تا چند دهه اخیر در شهر اصفهان بوده است. این کاخ به دلیل اضافات و الحاقات معماری در هر سو، نمایی متفاوتی دارد، به گونه‌ای که از جلو بنا از میدان نقش جهان ۲ طبقه از پشت ساختمان ۵ طبقه، از طرفین بنا ۳ طبقه و با احتساب طبقه همکف به عنوان اولین طبقه، در کل ۶ طبقه است.
عالی قاپو دروازه مرکزی کلیه قصرهایی بود که در دوران صفویه در محدوده میدان نقش جهان بنا شده بودند.
به طور کلی عمارت عالى قاپو از دو قسمت جداگانه تشکیل شده است؛ قسمت جلویى و مدخل عمارت و ساختمان اصلى کاخ.
قسمت جلویى ساختمان از ساختمان اصلى جلوتر و مدخل وسیع عمارت در همین بخش واقع است. مدخل داراى تاق جناغى است و در دو طبقه طرفین آن درها و تاق‌نماهاى کوچکترى وجود دارد.
عمارت عالى قاپو از دو قسمت متمایز تشکیل شده است.
بالاى مدخل، ایوانى هست که از ۳ جهت باز است و اتاق چوبى دارد. در زمان‌هاى گذشته به هنگام ضرورت اطراف ایوان را با پرده مىپوشانیدهاند.
حوضى با لبه‌‌هاى مرمرین و فواره‌هایی در وسط ایوان قرار دارد که کف آن را از مس ساختهاند. از نوشته هاى جهانگردانى چون تارونیه و شاردن چنین برمىآید که در گذشته دور، دیوار انتهاى ایوان و سطوح ستون‌ها آینه کارى بوده است.
بناى اصلى عالى قاپو از ۶ طبقه تشکیل شده است.
بناى این ایوان یا به عبارت دیگر، تالار بر اساس کتاب قصص الخاقانى در سال ۱۰۵۳ هجرى قمرى آغاز شده در مدتى بسیار اندک به اتمام رسیده است.
مدخل به دهلیزى راه مىیابد که به صورت شمالى – جنوبى ساخته شده. در پشت این دهلیز عمارت اصلى عالى قاپو قرار دارد که در آن مقابل مدخل که از آن نام بردیم، قرار دارد.
اما بناى اصلى عالى قاپو از ۶ طبقه تشکیل شده است. در طرفین در ورودى عمارت ۶ طبقه دو سکوى سنگى وجود دارد. کتبه‌‌اى نیز در بالاى این در قرار دارد که قسمتى از آن با گذشت زمان از بین رفته است.
کرباسى که پس از در ورودى قرار گرفته سقفى بلند به اندازه مدخل جلویى ساختمان دارد. در همین کرباس مقابل در ورودى عمارت اصلى درى دیگر با دو سکو در طرفین هست که کرباس را به حیاط پشت ارتباط مى دهد.
آنچه عالی قاپو را در عدد آثار باشکوه و بسیار نفیس قرار داده،گچبری های آخرین طبقه می باشد.
بالاى این در، پنجرهاى مشبک قرار دارد که از آن نور به داخل کرباس مى تابد. اتاق هاى اطراف همین کرباس در حقیقت محل ادارات دولتى بوده است.
دو راه پله مارپیچ در دو گوشه طبقه اول راه‌هاى ارتباطى را تشکیل مىدهند. بالاى طبقه اول کاخ عالی قاپو ، چهار طبقه هست که هر دو طبقه علاوه بر اتاق‌هایى که دارند، داراى تالار بزرگ هستند.
نخستین تالار عالی قاپوپ، به وسیله درى بزرگ به ایوان بخش جلویى عمارت باز مىشود. بر در و دیوار این تالار نقوشى زیبا و رنگارنگ وجود دارد که اغلب از آثار رضا عباسى است.
بقه ششم کاخ عالی قاپو، تالارى بزرگ دارد که تماماً گچ کارى است. این تالار که به اتاق صوت نیز شهرت دارد، بر اساس شناخت فیزیکى صوت و انعکاس آن به نحوى ساخته شده که مثل یک استودیوى مجهز به ضبط صدا طنینهاى اضافى صدا را از بین مى برده و اصوات را صاف به تمام قسمت‌هاى تالار می‌رسانده است. دیوارهاى اتاق‌هاى اطراف نیز با نقاشی‌هاى زیبا تزیین شدهاند.
آنچه عالی قاپو را در عدد آثار باشکوه و بسیار نفیس قرار داده، علاوه بر مینیاتورهای رضا عباسی، گچبری های آخرین طبقه است که به “اتاق موسیقی” یا “اتاق صوت” نیز معروف است.
در این قسمت از کاخ، شکل انواع جام و صراحی در دیوار تعبیه شده که ساختن و پرداختن این اشکال به غیر از نمایش زیبایی، خلاقیت و ابتکار هنرمندان گچکار، برای این بوده که انعکاسات حاصل از نغمه های نوازندگان و اساتید موسیقی، به وسیله این اشکال گرفته شده و صداها طبیعی و بدون انعکاس به گوش برسند.
به طورکلی بنای عالی قاپو به عنوان یک بنای تشریفاتی خوش ساخت و زیبا دستاورد دیگری از هنر معماری دوران صفویه است.
با آنکه بعد از دوره صفویه به تزئینات بناها خسارات جبران ناپذیری وارد شده، هنوز شاهکارهایی از گچ‌بری‌ها و نقاشی‌های عهد صفویه را در بر دارد و بازدید‌کنندگان را به تحسین وا‌می‌دارد.
مینیاتورهای هنرمندانه رضا عباسی، نقاش معروف عهد شاه عباس، نقاشی‌های گل و بوته، شاخ و برگ، اشکال وحوش و طیور و گچبری‌های زیبای آن به شکل انواع جام و صراحی در تاق‌ها و دیوارها تعبیه شده است و شاه صفوی و مهمانان او، از تالار همین عمارت مناظر بازی چوگان، چراغانی، آتش بازی‌ها و نمایش‌های میدانی را تماشا می‌کردند.
عالى قاپو بزرگترین کاخى است که ممکن است در یک پایتخت وجود داشته باشد. پس می‌توان گفت این کاخ در زمان صفویه از بهترین کاخ‌های دنیا به شمار می‌رفته و از این روی، دارای همه مزایا و محاسن بوده و آنچه لازمه یک کاخ سلطنتى بوده در آن وجود داشته است
لازم به ذکر است که ایوان بزرگ مستقیم رو به روی میدان می باشد و در آن زمان در تابستان ها مسابقات ورزشی در این قسمت برگزار می گرده و شاه از بالای ایوان نظاره گره مسابقات بوده است.
