شاید تنها وقتی جلوی یکی از پاهای بزرگ آن ایستادی و آسمان آبی را در پس زمینه اش دیدی یا شانه های عریض او را که از این سمت کوه تا به سوی دیگر کشیده شده و صدای بازدید کننده ای را از پشت سر که می گوید: " آیا واقعا در سال 803 ساخته شده؟ " تازه متوجه می شوی که وقتی در آن سال ها، مردمانی برای خاموش کردن خشم رودخانه، 90 سال این مجسمه مقدس و سنگی را بنا کردند یعنی چه! تازه عظمت آن را درک کرده و به دنبال جواب سوال های بی شمارت می روی. بنابراین با لحظه آخر همراه باشید در سفری به شهر لیشان در جنوب استان سیچوان کشور چین، برای شنیدن داستان پر فراز و نشیب این بودای آرام و صبور ...
![]()
مشخصات مجسمه را این گونه نوشته اند: ساخته شدن از سنگ، با ارتفاع 71 متر، طول سر 14.7 متر، طول گوش‌ها 7 و طول ابرو ها 5.6 متر. اما اینها تنها اعداد هستند، هنگامی که به ناخن پای مجسمه که پیش رویت قرار دارد نگاه می کنی تازه متوجه می شوی که واقعا غول پیکر است. اگر به دنبال داستان ساخته شدن و راز این هنر و معماری با شکوه هم باشید، باید بگوییم که در رودخانه ای که از پیش پای مجسمه می گذرد، جریان آب بسیار شدید بوده و هرساله سیل و واژگونی قایق ها در رودخانه جان بسیاری را می گرفت، تا جایی که اهالی باور کرده بودند در رودخانه هیولایی خشمگین زندگی می کنند. بنابراین راهب بزرگی به نام " Haitong " تصمیم به ساخت مجسمه ای بزرگ از بودا گرفت تا نگاه او مراقب قایقرانان و اهالی باشد. او سرمایه ای عظیم را برای ساخت مجسمه جمع آوری کرد، راهبان و مردم برای سال ها در کنار رودخانه، کوه سنگی را می کنند با این شعار که : " کوه یک بودا است و بودا یک کوه است. " اما حاکمان حریص، از راهب بزرگ خواستند تا از ساخت مجسمه صرف نظر کرده و سرمایه کار را بین آن ها و خودش تقسیم کند، جواب او اما این بود که : " اگر چشمان مرا از حدقه درآورید، باز هم نمی توانید به پولی كه برای ساخته شدن مجسمه اهدا شده دست یابید. " این جمله که برای افراد کوته بینی مثل آن ها تنها یک شوخی بود به مضحکه گرفته شد اما در كمال ناباوری او چشمانش را با دستان خود از حدقه درآورد و در یک سینی نزد مقامات و صاحب منصبان برد! او راهبی بزرگ بود که نگاه منتظر و امیدوار قایقرانان به مجسمه را نادیده نگرفت، همین رفتار او باعث شد تا بعد از مرگش، دو تن از پیروانش كار را ادامه داده و سرانجام بعد از 90 سال تلاش، مجسمه بودا در سال 803 میلادی كامل شد.
![]()
هرچند که این روزها ساخت مجسمه ای در این اندازه و از دل کوه سوال های زیادی را به وجود آورده اما تاریخ شناسان و دانشمندان نکات با ارزش دیگری را کشف کرده اند از جمله اینکه، در سال های ابتدایی ساخت مجسمه تا 1368، بنایی 13 طبقه چوبی برای محافظت از آن در مقابل نور خورشید و باران ساخته شده بود اما از زمان تخریب آن تا به امروز، مجسمه سنگی بدون هیچ محافظتی در معرض باد و باران قرار گرفته اما آسیب آنچنانی ندیده و دلیل آن هم حفر شدن مجسمه در دل کوه است و ناودان هایی که برای عبور دادن سریع جریان آب، در نقاط خاصی از بدن آن قرار گرفته. نکته جالب دیگر اینکه به مجسمه سد هم می گویند، زیرا در محل تلاقی دو رودخانه واقع شده، ساخت آن باعث فرو ریختن سنگ های بسیاری به داخل آب شد و در نتیجه جریان سرکش رودخانه را کنترل کرد. در نهایت تنها می توان جلوی پای بودا ایستاد و دانش، استقامت و امید مردمان آن زمان را تحسین کرد.
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
مشخصات مجسمه را این گونه نوشته اند: ساخته شدن از سنگ، با ارتفاع 71 متر، طول سر 14.7 متر، طول گوش‌ها 7 و طول ابرو ها 5.6 متر. اما اینها تنها اعداد هستند، هنگامی که به ناخن پای مجسمه که پیش رویت قرار دارد نگاه می کنی تازه متوجه می شوی که واقعا غول پیکر است. اگر به دنبال داستان ساخته شدن و راز این هنر و معماری با شکوه هم باشید، باید بگوییم که در رودخانه ای که از پیش پای مجسمه می گذرد، جریان آب بسیار شدید بوده و هرساله سیل و واژگونی قایق ها در رودخانه جان بسیاری را می گرفت، تا جایی که اهالی باور کرده بودند در رودخانه هیولایی خشمگین زندگی می کنند. بنابراین راهب بزرگی به نام " Haitong " تصمیم به ساخت مجسمه ای بزرگ از بودا گرفت تا نگاه او مراقب قایقرانان و اهالی باشد. او سرمایه ای عظیم را برای ساخت مجسمه جمع آوری کرد، راهبان و مردم برای سال ها در کنار رودخانه، کوه سنگی را می کنند با این شعار که : " کوه یک بودا است و بودا یک کوه است. " اما حاکمان حریص، از راهب بزرگ خواستند تا از ساخت مجسمه صرف نظر کرده و سرمایه کار را بین آن ها و خودش تقسیم کند، جواب او اما این بود که : " اگر چشمان مرا از حدقه درآورید، باز هم نمی توانید به پولی كه برای ساخته شدن مجسمه اهدا شده دست یابید. " این جمله که برای افراد کوته بینی مثل آن ها تنها یک شوخی بود به مضحکه گرفته شد اما در كمال ناباوری او چشمانش را با دستان خود از حدقه درآورد و در یک سینی نزد مقامات و صاحب منصبان برد! او راهبی بزرگ بود که نگاه منتظر و امیدوار قایقرانان به مجسمه را نادیده نگرفت، همین رفتار او باعث شد تا بعد از مرگش، دو تن از پیروانش كار را ادامه داده و سرانجام بعد از 90 سال تلاش، مجسمه بودا در سال 803 میلادی كامل شد.
هرچند که این روزها ساخت مجسمه ای در این اندازه و از دل کوه سوال های زیادی را به وجود آورده اما تاریخ شناسان و دانشمندان نکات با ارزش دیگری را کشف کرده اند از جمله اینکه، در سال های ابتدایی ساخت مجسمه تا 1368، بنایی 13 طبقه چوبی برای محافظت از آن در مقابل نور خورشید و باران ساخته شده بود اما از زمان تخریب آن تا به امروز، مجسمه سنگی بدون هیچ محافظتی در معرض باد و باران قرار گرفته اما آسیب آنچنانی ندیده و دلیل آن هم حفر شدن مجسمه در دل کوه است و ناودان هایی که برای عبور دادن سریع جریان آب، در نقاط خاصی از بدن آن قرار گرفته. نکته جالب دیگر اینکه به مجسمه سد هم می گویند، زیرا در محل تلاقی دو رودخانه واقع شده، ساخت آن باعث فرو ریختن سنگ های بسیاری به داخل آب شد و در نتیجه جریان سرکش رودخانه را کنترل کرد. در نهایت تنها می توان جلوی پای بودا ایستاد و دانش، استقامت و امید مردمان آن زمان را تحسین کرد.
